Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VI ACa 569/19 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Apelacyjny w Warszawie z 2020-06-03

Tytuł:
Sąd Apelacyjny w Warszawie z 2020-06-03
Data orzeczenia:
3 czerwca 2020
Data publikacji:
12 sierpnia 2020
Data uprawomocnienia:
3 czerwca 2020
Sygnatura:
VI ACa 569/19
Sąd:
Sąd Apelacyjny w Warszawie
Wydział:
VI Wydział Cywilny
Przewodniczący:
Sędzia Jacek Sadomski
Sędziowie:
Tomasz Pałdyna
Przemysław Feliga
Protokolant:
Patryk Pałka
Hasła tematyczne:
Zadośćuczynienie za śmierć osoby bliskiej
Podstawa prawna:
art. 317 § 1 k.p.c.
Teza:
1. Ze względu na ścisły związek między żądaniem ewentualnym zgłoszonym obok żądania głównego wydanie wyroku częściowego o którym stanowi art. 317 § 1 k.p.c., negatywnie, wyłącznie co do żądania głównego jest niedopuszczalne. 2. Wydanie wyroku częściowego nie jest dopuszczalne w odniesieniu do kwestii, co do której orzeczenie powinno być wydane jednocześnie z rozstrzygnięciem o głównym przedmiocie procesu. Taka sytuacja występuje w przypadku kumulacji roszczenia głównego oraz roszczenia ewentualnego, gdyż między nimi zachodzi takie powiązanie wynikające z podstawy faktycznej roszczeń, że negatywne rozstrzygnięcie o roszczeniu głównym będzie mogło oddziaływać na rozstrzygnięcie o roszczeniu ewentualnym nie objętym wyrokiem częściowym. 3. Rozstrzygnięcie w wyroku częściowym, o którym stanowi art. 317 § 1 k.p.c., o części żądania lub o niektórych z żądań pozwu może mieć miejsce tylko w przypadku kumulacji przedmiotowej roszczeń z art. 191 k.p.c. 4. Założeniem wyroku częściowego obejmującego tylko część żądania jest zatem dopuszczalność rozdrobnienia roszczenia, natomiast możliwość objęcia wyrokiem częściowym niektórych z żądań pozwu może być wynikiem kumulacji przedmiotowej roszczeń. W regulacji art. 317 § 1 k.p.c. chodzi jednak wyłącznie o kumulację rzeczywistą. Dlatego hipoteza art. 317 § 1 k.p.c. obejmuje dwie sytuacje, różne pod względem struktury żądań powoda: 1) żądanie jedno, które może być „rozdrobnione” i 2) kilka skumulowanych roszczeń, które mogą być rozdrobnione, w tym sensie, że mogłyby być dochodzone w osobnych procesach.
Istotność:
Dodano:  ,  Opublikował(a):  Magdalena Męczkowska
Podmiot udostępniający informację:  Sąd Apelacyjny w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Jacek Sadomski,  Tomasz Pałdyna ,  Przemysław Feliga
Data wytworzenia informacji: