Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 grudnia 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Warszawie I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SA Bogdan Świerczakowski (spr.)

Sędzia SA Edyta Mroczek

Sędzia SO (del.) Elżbieta Wiatrzyk-Wojciechowska

Protokolant: apl. sąd. Urszula Filipowicz

po rozpoznaniu w dniu 5 grudnia 2014 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Handlowego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w M.

przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w M.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie

z dnia 21 lutego 2014 r. sygn. akt XXVI GC 268/12

1.  zmienia zaskarżony wyrok:

a)  w punkcie I w części w ten sposób, że zasądza od (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. na rzecz Przedsiębiorstwa Produkcyjno – Handlowego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. kwotę 18.629,27 (osiemnaście tysięcy sześćset dwadzieścia dziewięć 27/100) złotych wraz z odsetkami maksymalnymi od kwoty 17.605,13 (siedemnaście tysięcy sześćset pięć 13/100) złotych od dnia 10 kwietnia 2008 r. do dnia zapłaty oraz odsetkami ustawowymi od kwoty 1.023,97 (tysiąc dwadzieścia trzy 97/100) złotych od dnia 5 sierpnia 2008 r. do dnia zapłaty,

b)  w punkcie II w ten sposób, że zasądza od Przedsiębiorstwa Produkcyjno – Handlowego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. na rzecz (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. kwotę 13.057 (trzynaście tysięcy pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu;

2.  oddala apelację w pozostałej części;

3.  zasądza od Przedsiębiorstwa Produkcyjno – Handlowego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. na rzecz (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. kwotę 4.056,74 (cztery tysiące pięćdziesiąt sześć 74/100) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.

Sygn. akt I ACa854/14

UZASADNIENIE

Przedsiębiorstwo (...) spółka z o.o. w M. pozwała (...) spółki z o.o. w M. o zapłatę kwoty 324.591,64 zł, na którą składają się: należności objęte 6 fakturami VAT na łączną kwotę 143.151,25 zł z tytułu wynagrodzenia za wykonane prace budowlane i zakupione przez stronę powodową materiały budowlane, kwota 2.856,71 zł tytułem odsetek za opóźnienie w płatności zaliczki, a także kwota 178.583,68 zł tytułem wynagrodzenia za prace, które nie zostały przez powoda wykonane.

Sąd Okręgowy Warszawa – Praga w Warszawie wyrokiem z 5 października 2010 r. zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 68 362,52 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości 0,2 % dziennie od kwoty 65 505,81 zł od dnia 10 kwietnia 2008 r. do dnia zapłaty oraz odsetkami w wysokości ustawowej od kwoty 2.856,71 zł od 5 sierpnia 2008 r. do dnia zapłaty (pkt I), oddalił powództwo w pozostałej części (pkt II) i wzajemnie zniósł koszty między stronami (pkt III).

Strona pozwana wiosła apelację od powyższego wyroku. Sąd Apelacyjny w Warszawie w dniu 2 czerwca 2011 r. uchylił zaskarżony wyrok w punktach I oraz III i w tym zakresie sprawę przekazał Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygniecie o kosztach w instancji odwoławczej. Sąd drugoinstancyjny m.in. wskazał na potrzebę oceny wszystkich zarzutów i wniosków dowodowych strony pozwanej zgłoszonych w odpowiedzi na pozew. Na tej podstawie Sąd I instancji winien wypowiedzieć się o zasadności roszczenia dochodzonego przez powoda, co wymaga ustalenia ilości, jak i wartości niewadliwie wykonanych przez powoda prac, w ramach umowy o roboty budowlane.

Po ponownym rozpoznaniu sprawy, wyrokiem z dnia 21 lutego 2014 r. Sąd Okręgowy w Warszawie oddalił powództwo i orzekł o kosztach. Podstawa faktyczna tego rozstrzygnięcia zawiera następujące ustalenia.

Strony w dniu 19 września 2007 r. zawarły umowę o roboty budowlane, której przedmiotem było wykonanie elewacji na powierzchni 2.520 m ² oraz pokrycie dachu na powierzchni 1.200 m ² na budynku wielorodzinnym na Osiedlu (...) w M.. Zgodnie z § 3 ww. umowy wstępną wartość wynagrodzenia za wykonanie przedmiotu umowy strony określiły na kwotę 331.760 zł netto, natomiast ostateczna wartość wynagrodzenia miała wynikać z ilości faktycznie wykonanych robót według obmiaru powykonawczego zatwierdzonego przez kierownika budowy przy zastosowaniu uzgodnionego w umowie wysokości wynagrodzenia za poszczególne kategorie prac (§ 3 ust. 3.1 i 3.2 umowy). Wynagrodzenie wskazane w umowie obejmowało również wartość niezbędnych do wykonania prac materiałów budowlanych. Wyjątkiem były obróbki blacharskie, które były rozliczane jedynie pod kątem robocizny (§ 3 ust. 3.2 umowy). Koszt zakupu blachy na potrzeby obróbek miał być rozliczany osobno. Pozwany miał pokrywać cenę zakupu blachy po przedstawieniu przez powoda faktur z tego tytułu. Na takich samych zasadach miały być rozliczane zakupy gontu oraz papy.

W § 4 ust. 4.1 pozwany zobowiązał się do przekazania na rzecz powoda zaliczki w kwocie 99.529 zł na zakup materiałów. Zaliczka miała być uiszczona do dnia 26 września 2007 r.

Prace określone umową miały zostać zakończone do dnia 30 grudnia 2007 r. (§ 2 ust. 2.1 umowy). Czas wykonania umowy mógł ulec przedłużeniu ze względu na ilość dni w roku, w których temperatura mierzona w nocy będzie niższa niż +5 ^oC (§ 2 ust. 2.2 umowy). Pozwany był uprawniony do zastępczego usunięcia wad wykonanych prac przez powoda na jego koszt, w przypadku gdyby powód nie dotrzymał terminu usunięcia wad (§ 8 ust. 8.2 umowy).

Strona pozwana wypłaciła łącznie stronie powodowej za robociznę, zaliczki i materiały budowlane kwotę 276.303,91 zł. Zaliczka była płacona w częściach: 40.000 zł w dniu 2 października 2007 r., 16.494,96 zł w dniu 2 listopada 2007 r. oraz 50.000 zł w dniu 23 października 2007 r., co stanowi łącznie kwotę 106.494,94 zł Ponadto pozwany zapłacił na rzecz powoda wynagrodzenie w kwocie 150.000 i kwotę 19.808,97 zł tytułem zakupu materiałów budowlanych.

Powód przedstawił dowody dokonania zakupu materiałów budowlanych na kwotę 22.035,76 zł (faktura VAT nr (...) na kwotę 2 009,34 zł, k. 37, faktura VAT nr (...) na kwotę 13659,60 zł, k. 39, faktura VAT nr (...) na kwotę 506,37 zł, k. 47, faktura VAT nr (...) na kwotę 736,44zł, k. 51 oraz faktura VAT nr (...) na kwotę 5 124,00 zł, k. 53, rozliczenie faktur zapłaconych i niezapłaconych, k- 128).

Strona pozwana nie kwestionowała, że powód wykonał prace wymienione w protokole z dnia 4 marca 2008r., podnosząc zarzuty co do jakości tych prac, a w szczególności wskazując, iż prace były wykonywane chaotycznie i bez nadzoru, brakowało pracowników ze strony powoda oraz kadry zarządzającej.

Front robót dla realizacji przedmiotu umowy dla powoda był prawidłowo przygotowany i odpowiednio zapewniony, nie było również przeszkód w dokonywaniu wpisów w dzienniku budowy (zeznania świadka M. D., k. 606-609).

Prace związane z elewacją na budynku (...) wykonano niewłaściwie i niestarannie. Przy wykonywaniu robót elewacyjnych zostały złamane zasady dotyczące sztuki budowlanej związanej z elewacją, między innymi wady polegały na niewłaściwym położeniu styropianu, siatki zbrojeniowej, obsadzeniu narożników czy wykonywaniu otworów okiennych. W izolacjach występowały mostki termiczne, a zdarzało się, że fragmenty izolacji były w ogóle niewykonane. Ponadto na elewacji brak było utrzymywania jednolitych płaszczyzn przyklejonych płyt styropianowych. L. miedzy styropianem, a oknami zostały wypełnione pianką (zeznania świadków: M. S., k. 802-804, J. D., k- 449-453, M. D., k-607-609, Z. T., k-635-637, A. J., k-610).

Ponadto prace wykonywane przez powoda w zakresie położenia papy zostały wykonane nienależycie i niezgodnie ze sztuką budowlaną, co powodowało pękanie papy oraz jej zerwanie podczas wiatru. Ocieplenie kominów wykonanych przez powoda także było niewłaściwe, zostało wykonane w taki sposób, że nie dawało pewności izolacji przeciwwodnej (zeznania świadków: J. D., k- 449-453, M. D., k-607-609, Z. T., k-635-637, W. C., k-614).

Przyczyną błędów w wykonanych przez powoda robotach był brak nadzoru ze stron kierownika budowy, problematyczny nadzór ze strony inspektora nadzoru, brak przekazania placu budowy dla robót elewacyjnych i dachowych, brak protokołu określającego stan techniczny ścian w stanie surowym oraz brak frontu robót na dachu (opinia biegłego z dnia 3 kwietnia 2013 roku, k 694-723). Jak wynika z opinii biegłego, powód powinien być obciążony szacunkową wartością 20% kosztów poniesionych na wykonanie robót „naprawczych” elewacji przez firmę (...) i pozwaną. Roboty w 100% zostały wykonane bez wad, 30% papy z połaci dachowych zostało zerwanych przez wiatr, do zniszczenia pozostałej części przyczyniły się roboty związane z przebudową lub wykonywaniem nowych mansard (kukułek) na dachu.

W piśmie z dnia 11 lutego 2008 r. pozwany wezwał powoda do usunięcia wad opisanych szczegółowo w dzienniku budowy, wskazując m.in., że papa na dachu w wyniku montażu pasa podtynkowego jest zniszczona oraz, że nieusunięcie przez powoda usterek we wskazanym terminie będzie skutkowało zleceniem wykonania robót wykonawcy zastępczemu, za co kosztami zostanie obciążony powód (pismo z dnia 11 lutego 2008 roku, k. 48).

Następnie pozwany pismem z dnia 27 lutego 2008 r. odstąpił od umowy z dnia 19 września 2007 r., jako przyczynę podając niewykonanie wszystkich prac w terminie oraz nieusunięcie usterek w zakreślonym terminie (pismo z dnia 27 lutego 2008 roku, k. 95).

Po odstąpieniu od umowy przez stronę pozwaną, przy wykańczaniu prac korzystała ona częściowo z firm podwykonawczych, a częściowo prace te były wykonywane przez pracowników pozwanej (zeznania pozwanego R. K., k-847).

Roboty elewacyjne wykonane przez powoda zostały wycenione na kwotę 225.723,28 zł, roboty blacharskie wykonane na kwotę 18.727,50 zł, natomiast roboty dekarskie na kwotę 19 027,50 zł. Roboty poprawkowe wykonane przez firmę (...) oraz pozwanego zostały wyliczone przez biegłego na kwotę 81.877,47 zł, co należało pomniejszyć o 20% czyli kwotę 16.375,49 zł. Ogółem po potrąceniu 20% nakładów pozwanego wartość całości wykonanych przez powoda robót to kwota 275.391,59 zł netto, przy uwzględnieniu 7% podatku VAT to kwota 294.669,00 zł, według niniejszego zestawienia:

Roboty elewacyjne

L.P.	WYKONANO	Styro­pian bez siatki w m2	zł/m2	Razem w zł	Styro­pian + siatka + klej w m2	zł/m 2	Razem w zł
1	Styropian 12 cm	33,73	40,00	1349,20	2337,94	68,00	158 979,92
2	Styropian 10 cm				88,00	68,00	5 984,00
3	Styropian 6 cm	36,49	40,00	1459,60
4	Styropian 4 cm				483,65	68,00	32 888,20
5	Styropian 2 cm	325,25	40,00	13010,00	409,87	68,00	27 871,16
6	S.	154,75	40,00	6190,00
7	Na kominach	30,00	40,00	1200,00
	Razem	580,22	40,00	23208,80	3319,46	68,00	225 723,28
8	Ościeża (siatka + klej)	170,00	28,00	4760,00
	Razem			27968,80			27 968,80
		Roboty blacharskie
L.P.	Wyszczegól­nienie	Szero­kość ob­róbki			Ilość w mb	Cena	Razem w zł
9	Parapety bla­szane	25 cm			229,00	10,00	2290,00
10	Obróbki bla­charskie	30 cm			434,50	15,00	6517,50
11	Rynny				155,00	15,00	2325,00
12	Rury spustowe				177,00	10,00	1770,00
13	Obróbka gzym­su				124,00	10,00	1240,00
14	Montaż podbitki	19 cm			129,00	10,00	1290,00
15	Pas podrynnowy	23 cm			129,00	10,00	1290,00
16	Pas nadrynnowy	30 cm			155,00	15,00	2325,00
17	Razem roboty blacharskie						19 047,50
18	OGÓŁEM	„STYROPIAN" + BLACHARKA NETTO					272 739,58

Roboty poprawkowe wykonywane przez (...) i POZWANĄ (-20%)

	Wykonawca	Faktura		Suma	Mnożnik zmniejszający		Razem w zł
19	Faktura (...)	(...)		15549,10
20		(...)		18360,75
21		(...)		16165,03
22		(...)		3592,50
23		(...)		1228,70
24	Materiały zaku-pione przez po­zwaną dla (...)	Plik		26981,39
25	Razem do potrącenia			81,877,47	-0,20		-16375,49
26	OGÓŁEM PO POTRACENIU 20% NAKŁADÓW						256 364,09
Roboty dekarskie
L.p.	Roboty				Ilość	zł/m2	Razem w zł
27	Papa podkłado­wa na dachu				1200,00	12,00	14 400,00
28	Papa termo­zgrzewalna ku­kułki, kosze itp..				308,50	15,00	4627,50
30	Razem krycie dachu papą						19 027,50

Łącznie zestawienie robót wykonanych przez powoda

31	OGÓŁEM ROBOTY WYKONANE PRZEZ POWÓDKĘ netto	275 391,59
32	VAT 7%	19 277,41
33	OGÓŁEM ROBOTY WYKONANE PRZEZ POWÓDKĘ brutto	294 669,00

Ocenę roszczenia Sąd rozpoczął od stwierdzenia, że przesądzona już została przez Sąd Apelacyjny kwalifikacja prawna umowy jaka łączyła strony (o roboty budowlane) oraz uwag co do zakresu sporu w toku ponownego rozpoznania sprawy, wyznaczonego granicami uchylenia poprzedniego orzeczenia, a więc co do kwoty 68.362,52 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości 0,2 % dziennie od kwoty 65.505,81 zł od dnia 10 kwietnia 2008 r. do dnia zapłaty oraz odsetkami w wysokości ustawowej od kwoty 2.856,71 zł od 5 sierpnia 2008 r. do dnia zapłaty i co do kosztów procesu.

Pozwany zapłacił na rzecz powoda kwotę 150.000 zł tytułem wynagrodzenia za wykonane roboty oraz kwotę 19.808,97 zł tytułem zaliczki na zakup materiałów. Poza tym wypłacił na rzecz powoda trzy zaliczki na zakup materiałów budowlanych, w łącznej wysokości 106 494,96 zł. Tytułem zaliczek pozwany uiścił zatem na rzecz powoda w sumie kwotę 126.303,93 zł, a łącznie zapłacił na rzecz powoda kwotę 276.303,93 zł. W kwocie 276.303,93 zł mieści się zapłata za gont.

Powód wykonał na rzecz pozwanego następujące kategorie prac: roboty elewacyjne na kwotę 225.723,28 zł, roboty blacharskie na kwotę 18.272,50zł oraz roboty dekarskie na kwotę 19.027,50 zł. Biegły odliczył od całości wartości prac kwotę 20% nakładów na sumę 16.375,49 zł. Ogółem po potrąceniu 20% nakładów pozwanego wartość całości wykonanych przez powoda robót została oszacowana przez biegłego na kwotę 274.616,31zł netto.

W ocenie Sądu Okręgowego koszt robót naprawczych dokonanych przez stronę pozwaną był wyższy od przyjętej przez biegłego wartości 81.877,39 zł - jako kwoty uiszczonej na rzecz firmy dokonującej prac naprawczych. Biegły dokonując wyceny tych prac nie uwzględnił kosztów pracy pracowników strony pozwanej, przyjął jedynie szacunkowo, że roboty naprawcze winny obciążać powódkę na poziomie 20 % z kwoty 81.877,39 zł, tj. winny ją obciążać kwotą 16.375,49 zł. Nie wskazał przy tym jednoznacznego i jasnego uzasadnienia dla przyjęcia takiej wartości, toteż należało uznać, iż jest to wartość dowolna.

Ostatecznie Sąd Okręgowy stwierdził, że stronie powodowej nie przysługuje już żadne wynagrodzenie ponad otrzymaną kwotę 276.303,93 zł, wyższą od należnej - 274.616,31 zł. Na marginesie Sąd jeszcze zaznaczył, że biegły wyliczył wartość brutto na kwotę 291.002,09 zł, zaś wartość netto na kwotę 274.616,31zł, jednakże strona powodowa w trakcie procesu nie sprecyzowała jakiej wartości się domaga, toteż do rozliczenia przyjęto wartość netto. Nawet jednak gdyby przyjąć do rozliczeń pomiędzy stronami wartość brutto wyliczoną przez biegłego na kwotę 291.002,09 zł z jednej strony jako należną stronie powodowej, zaś z drugiej strony wypłaconą jej przez pozwaną kwotę 276.303,93 zł, to i tak zdaniem Sądu nie należy się stronie powodowej już żadna dopłata, ponieważ biegły przy wycenie prac naprawczych nie wziął pod uwagę prac wykonanych przez pracowników pozwanego i dowolnie szacunkowo obciążył stronę powodową jedynie wartością 20% kosztów poniesionych prac naprawczych przez stronę pozwaną. Rozmiar prac wykonanych wadliwie przez powoda był znaczny, a zatem obciążenie powoda jedynie na poziomie 20% wartości kosztów prac naprawczych należało ocenić jako zaniżone. Orzeczenie o kosztach zapadło na podstawie art. 98 k.p.c. oraz art. 83 ust. 2 u.k.s.c.

Powód wniósł apelację, skarżąc wyrok w całości. Zarzucił:

1. naruszenie art. 647 k.c. poprzez błędne przyjęcie, iż ma on zastosowanie do ustalenia stosunku prawnego łączącego strony;

2. naruszenie art. 233 k.p.c. poprzez niewyjaśnienie przyczyny odmowy wiarygodności zeznań powoda i wszystkich świadków strony powodowej i uznanie za wiarygodne zeznania pozwanego i wszystkich świadków strony pozwanej, pomimo istniejących wątpliwości co do wiarygodności tych zeznań;

3. sprzeczność istotnych ustaleń Sądu Okręgowego z materiałem dowodowym zebranym w sprawie oraz nieustalenie i niewyjaśnienie wszystkich okoliczności sprawy, polegająca na:

1. błędnym dokonaniu rozliczeń pomiędzy stronami;

2. wadliwie zinterpretowanej opinii biegłego;

3. bezpodstawnym uznaniu, iż prace wykonane przez powoda w ramach łączącej strony umowy były wadliwe i były to wady istotne i nieusuwalne;

4. uznaniu, wbrew dowodom zebranym w sprawie, iż prace dachowe zostały przez powoda wykonane wadliwie;

5. nieuwzględnieniu w zaskarżonym wyroku kwoty 2.856,71 zł, stanowiącej wartość odsetek od opóźnienia w zapłacie uzgodnionej w umowie zaliczki;

6. wyrażenie stanowiska w sprawie, nie objętej roszczeniem powoda.

Skarżący wniósł o zmianę wyroku i zasądzenie od pozwanego na swoją rzecz kwoty 68.362,52 zł wraz z odsetkami:

a/ umownymi w wysokości 29% rocznie od kwoty 37.364,49 zł, liczonymi od dnia 10 kwietnia 2008 r. do dnia dokonania zapłaty;

b/ ustawowymi od kwoty 30.998,03 zł, liczonymi od dnia 5 sierpnia 2008 r. do dnia dokonania zapłaty;

oraz o zasądzenie od pozwanego kosztów postępowania według norm przepisanych.

Pozwany wniósł o oddalenie apelacji i zasądzenie od powoda kosztów za drugą instancję.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja jest częściowo zasadna.

Jedyny zarzut naruszenia prawa materialnego (art. 647 k.c.) nie mógł być skuteczny, ponieważ kwalifikacja przedmiotowego stosunku prawnego jako umowy o roboty budowlane została już dokonana w uzasadnieniu wyroku kasatoryjnego Sądu Apelacyjnego z dnia 2 czerwca 2011 r.: „Analizując treść umowy łączącej strony niniejszego sporu należało dojść do przekonania, że była to umowa o roboty budowlane w rozumieniu art. 647 k.c.” (k.568). Przytoczony pogląd prawny wiąże Sąd Apelacyjny rozpoznający apelację powoda, zgodnie art. 386 § 6 k.p.c.

Odniesienie się do pozostałych zarzutów musi poprzedzić uwaga dotycząca zakresu ponownego rozpoznania sprawy. Trzeba mieć na uwadze fakt, że wyrok Sądu Okręgowego Warszawa – Praga w Warszawie z dnia 5 października 2010 r., zasądzający kwotę 68.362 zł wraz z odsetkami i oddalający powództwo w pozostałej części (łącznie powód dochodził zapłaty 324.591,64 zł), zaskarżyła tylko strona pozwana. Zatem obecnie nie mogły być już przedmiotem rozpoznania te żądania, których nie uwzględnił Sąd Okręgowy poprzednio rozpoznający sprawę. Uwzględnił zaś tylko dwie kwoty: 65.505,81 zł tytułem wynagrodzenia wraz z odsetkami (k.514) oraz 2.856,71 zł jako skapitalizowane odsetki od nieterminowo zapłaconej zaliczki, wraz z odsetkami (k.517). Prawomocnie oddalone zostało powództwo zarówno co do wynagrodzenia za prace niewykonane (178.583,68 zł z odsetkami) jak i odnośnie zwrotu kosztów zakupu materiałów budowlanych (77.645,44 zł z odsetkami), o czym mowa jest expressis verbis w motywach tamtego orzeczenia (k.511). Konsekwencją powyższej konstatacji musiało być nieuwzględnienie – także przez Sąd Apelacyjny – żądania zapłaty 28.141,02 zł wraz z odsetkami za materiały budowlane (gont), bez potrzeby analizy argumentów, jakie mają zdaniem powoda przemawiać za zasądzeniem tej kwoty.

Poza przesądzeniem kwalifikacji prawnej roszczenia, Sąd Apelacyjny poprzednio rozpoznający sprawę wypowiedział się – również wiążąco – o kierunku dalszego postępowania w sprawie. Stwierdził mianowicie, że konieczne jest „ustalenie ilości, jak i wartości niewadliwie wykonanych przez powoda prac w ramach umowy o roboty budowlane” (k.571). W toku ponownego rozpoznania sprawy Sąd Okręgowy prowadził postępowanie dowodowe w tym kierunku, korzystając z opinii biegłego. Na podstawie tego dowodu należało ustalić, że wartość wykonanych przez stronę powodową robót, przy uwzględnieniu 20% obciążenia powoda kosztami robót poprawkowych poniesionych przez stronę pozwaną, wynosi 294.699 zł (opinia – k.722-723) pomniejszone o 775 zł (korekta w opinii uzupełniającej – k.787), a więc 293.924 zł. Od tej kwoty trzeba odjąć 150.000 zł stanowiące częściową zapłatę za roboty (k.128) oraz uiszczone przez powoda a uwzględnione już przez Sąd Okręgowy (k.893) zaliczki: 40.000 zł, 50.000 zł, 16.499 zł i 19.808,97 zł – co do tej ostatniej, spornej kwoty powód nie wykazał, że obejmowała zapłatę za dodatkowe, nieobjęte umową zakupione materiały. W konsekwencji pozostaje do zapłaty kwota 17.605,13 zł i tę należało zasądzić od pozwanego na rzecz powoda. Sąd Okręgowy dowolnie przyjął, w końcowej części uzasadnienia, że wartość prac naprawczych winna przekraczać 20% wartości robót, co miało uzasadniać oddalenie powództwa w całości. Materiał dowodowy nie daje podstaw do skorygowania kwoty ustalonej ostatecznie przez biegłego.

Apelacja okazała się częściowo zasadna co do odsetek od kwoty 17.605,13 zł, należnych co do zasady za opóźnienie, ale w wysokości nieprzekraczającej odsetek maksymalnych, co także przesądził Sąd Apelacyjny w motywach orzeczenia z dnia 2 czerwca 2011 r. (k.568). Stosując art. 481 § 1 i 2 k.c. oraz art. 359 § 2 ¹ k.c. w zw. z art. 359 § 2 ² k.c., Sąd Apelacyjny zasądził od należności głównej odsetki maksymalne – „równe czterokrotności wysokości stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego” (definicja z art. art. 359 § 2 ¹ k.c.).

Te same względy zaważyły na zakresie uwzględnienia pominiętego przez Sąd Okręgowy ponownie rozpoznający sprawę, roszczenia o odsetki skapitalizowane, należne z tytułu opóźnienia w płatności zaliczek. Zgodnie z umową zaliczki uiszczone miały być do dnia 26 września 2007 r., a odsetki umowne miały być naliczane, jeżeli opóźnienie w płatności przekroczy 7 dni, zatem odsetki mogły być naliczane od 4 października 2007 r.

Zaliczka w kwocie 40.000 zł uiszczona została 2 października 2007 r. – powodowi nie przysługiwało wiec uprawnienie do naliczania odsetek od tej kwoty; zaliczka w kwocie 50.000 zł uiszczona została w dniu 23 października 2007 r. (potwierdzenie przelewu k. 88); zaliczka w kwocie 16.499,96 zł uiszczona została w dniu 2 listopada 2007 r. (potwierdzenie przelewu k. 89).

Odsetki umowne określone zostały na poziomie 0,2% za dzień opóźnienia, a zatem w wysokości ponad 70% w stosunku rocznym i przekraczały odsetki maksymalne w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP. Według tabeli NBP stopa kredytu lombardowego w okresie 30.08.2007 r.-29.11.2007r. wynosiła 6,25% w stosunku rocznym, zatem jej czterokrotność 25% w stosunku rocznym. Odsetki maksymalne od kwoty 50.000 zł za okres od 4.10.2007 r. do 23.10.2007 r. wynoszą 684,93 zł a odsetki maksymalne od kwoty 16.499,96 zł za okres od 4.10.2007 r. do 2.11.2007 r. wynoszą 339,04 zł co po zsumowaniu daje kwotę 1.023,97 zł.

Łącznie zatem podlegała zasądzeniu kwota 18.629,27 zł (17.605,13 + 1.023,97), z tym, że 1.023,97 zł z odsetkami w wysokości ustawowej - na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c., od dnia wniesienia pozwu, ze względu na zakaz anatocyzmu wyrażony w art. 482 § 1 k.c.

Z przedstawionych względów, przyjmując za swoje przytoczone ustalenia Sądu I instancji ze wskazaną korektą, Sąd Apelacyjny orzekł jak w wyroku na podstawie art. 385 k.p.c. i art. 386 § 1 k.p.c. Orzeczenie kosztach za obie instancje zapadło na podstawie art. 100 k.p.c. W pierwszej instancji powód wygrał tylko w 5,7%, zatem pozwany uległ jedynie w nieznacznej części swojego żądania i dlatego istniały podstawy by obciążyć powoda kosztami postępowania w całości (art. 100 zdanie drugie). Na kwotę 13.057 zł należną z tego tytułu składają się: 10.800 zł tj. 150% minimalnej stawki wynagrodzenia radcy prawnego (z uwagi na fakt, że nakład pracy był większy, gdyż sprawa toczyła się przed Sądem I instancji dwukrotnie, z tym, że po raz drugi wartość przedmiotu sporu była niższa niż 200.000 zł), 17 zł opłata od pełnomocnictwa, 2.000 zł – zaliczka na opinię biegłego i 240 zł – koszt dojazdu pełnomocnika do SR w Mławie.

Wartość przedmiotu zaskarżenia wynosiła 68.362,52 zł, a zasądzone zostało 18.629,27 zł. Powód wygrał więc w 27% i powinien zwrócić pozwanemu 73 % z 8.819zł (3.419 zł opłata od apelacji pozwanego + 2x2.700 zł wynagrodzenia radcy prawnego = 6.437,87 zł. Pozwany powinien zwrócić powodowi 27% z takiej samej kwoty, uwzględniającej opłatę od apelacji powoda i wynagrodzenie radcy prawnego w podwójnej stawce minimalnej (3.419 zł + 5.400 ł), co daje 2.381,13 zł. Należało zatem zasądzić od powoda na rzez pozwanego za druga instancję kwotę 4.045,74 zł (6.437,87 – 2.381,13).