II AKa 96/23 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Apelacyjny w Warszawie z 2024-07-10

Sygn. akt II AKa 96/23

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 lipca 2024 r.

Sąd Apelacyjny w Warszawie II Wydział Karny w składzie

Przewodniczący: Sędzia SA - Małgorzata Janicz (spr.)

Sędziowie: SA - Anna Zdziarska

SA - Rafał Kaniok

Protokolant: Wiktoria Siporska

przy udziale Prokuratora Gabrieli Marczyńskiej-Tomali

po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2024 r.

sprawy: K. B. (1) urodzonego (...)

w W., s. Z. i E. z d. K.

oskarżonego z art. 63 ust. 1i3 w zb. z art. 53 ust. 1 i 2 Ustawy z dnia 29 07 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11par. 2 kk w zw. z art. 12 kk, art. 62 ust. 1 i 2 Ustawy z dnia 29 07 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii;

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie

z dnia 7 grudnia 2022 r. sygn. akt V K 272/20

1.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok;

2.  zwalnia K. B. (1) od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, wydatkami obciążając Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

I I AKa 96/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie V K 272/20

Podmiot wnoszący apelację

☐ prokurator

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do wysokości zadośćuczynienia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać fakt.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać fakt.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Wskazać fakt

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu.

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Wskazać fakt

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu.

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Zarzuty złożonej apelacji (vide apelacja obrońcy)

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny lub niezasadny.

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny lub niezasadny.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

Wskazać wszystkie okoliczności, które sąd uwzględnił z urzędu, niezależnie od granic zaskarżenia
i podniesionych zarzutów (art. 439 k.p.k., art. 440 k.p.k.).

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok SO Warszawa-Praga w Warszawie VK 272/20

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy.

Sąd Apelacyjny zwarzył, co następuje:

Zarzuty apelacji obrońcy oskarżonego okazały się niezasadne przeto i wnioski w niej zawarte nie mogły być uwzględnione.

Na wstępie zauważyć należy, iż Sąd Okręgowy prawidłowo przeprowadził postępowanie i właściwie w oparciu o treść art. 7 kpk ocenił zgromadzone dowody.

Wyjaśnienia oskarżonego dotyczące wynajęcia garażu znajdującego się na posesji przy ul (...) są konsekwentne, natomiast okoliczności które podaje oskarżony nie polegają na prawdzie. Są one sprzeczne z zeznaniami A. G. oraz wyjaśnieniami przez niego złożonymi w pierwotnym postępowaniu zakończonym jego wyrokiem skazującym. Świadek G. konsekwentnie wskazywał na rolę oskarżonego w produkcji i uprawie konopi innych niż włókniste, posiadania kokainy czy też tabletek MDMA oraz haszyszu. Nie sprowadzał jego roli do „słupa” który wynajął garaż i nie był świadomy co w nim się dzieje. Świadek wskazał wprost, iż przy zakładaniu plantacji współpracował z K. B. (1), zdarzało się, że przy zbiorach pomagał oskarżony, o wszystkich czynnościach opowiadał w liczbie mnogiej mówiąc „my otrzymaliśmy z tego ok 4 do 5 kg suszu”, Ja nie zdążyłem jeszcze tego z B. rozdysponować, „odbiorcami miał się zająć B.” ( k 612 akt postępowania). Oczywiście taki dowód z pomówienia podlega szczególnie dokładnej analizie przed sformułowaniem ostatecznych wniosków o uznaniu go za wiarygodny, ale wbrew twierdzeniom apelacji, w tym wypadku brak jest argumentów przeciwko takiej ocenie, jaką nadał temu dowodowi Sąd meriti. Sąd Apelacyjny tę ocenę podziela. Świadek który w znacznej mierze jako podejrzany już obciążył się najbardziej nie miał żadnego interesu w bezpodstawnym obciążaniu oskarżonego K. B. (2). Dodatkowo, na co zwrócił słusznie uwagę sąd orzekający w I instancji, depozycje A. G. korespondują z zeznaniami funkcjonariuszy policji którzy dokonali jego zatrzymania, jak i prowadzili czynności operacyjne w sprawie przed jego zatrzymaniem, Według informacji otrzymanych drogą operacyjną oskarżony K. B. (1) wraz z A. G. zajmował się uprawą konopi. Na zakończenie , odnosząc się do argumentu wywiedzionej apelacji, iż w depozycjach A. G. jest niekonsekwentny, stwierdzić należy, iż za każdym razem kiedy miał przedstawiany zarzut działania wspólnie i w porozumieniu z oskarżonym B. , oświadczał, że do tak sformułowanego zarzutu się przyznaje. Okoliczności w jakich uprawiano konopie przeczą także forsowanej w apelacji tezie, iż chodziło o legalną uprawę, na cele lecznicze. Współsprawstwo nie musi wiązać się z osobistą realizacją jakiegokolwiek z ustawowych znamion, lecz może się ograniczać do wykonania pewnych czynności o charakterze pomocniczym. Współsprawstwo nie może polegać na biernej obserwacji zachowań innej osoby realizującej znamiona typu czynu zabronionego (choćby towarzyszyła temu świadomość karygodności tego zachowania) ani na zachowaniu, które następuje już po dokonaniu czynu zabronionego przez sprawcę głównego, ale jak wskazano powyżej z taką sytuacją w rozpoznawanej sprawie nie mamy do czynienia. Niezasadny jest także zarzut niewspółmiernie surowej kary i środka karnego, a to w kontekście przyznania się oskarżonego do dokonania czynu z pkt III wyroku. Taka argumentacja nie może skutecznie podważyć wymiaru kary łącznej 3 lat pozbawienia wolności, ani wymierzonych za poszczególne przypisane czyny kar jednostkowych. Należy zgodzić się z sądem meriti, iż ładunek w postaci wysokiego stopnia społecznej szkodliwości przestępstw, wielkość, rodzaj uprawy, czasokres jej prowadzenia oraz ilość uzyskanych środków odurzających, stoi na przeszkodzie wymierzeniu kary łagodniejszej, nawet przy uwzględnieniu wymienionych przez sąd okręgowy okoliczności łagodzących ( vide k.31 pisemnych motywów zaskarżonego orzeczenia). Z tych też względów zarzuty o niezastosowaniu instytucji warunkowego umorzenia postępowania w zakresie przypisanego w pkt IV a/o czynu jawią się jako niezasadne. W przypadku przeprowadzonej przez sąd meriti ocenie dowodów, opartej, co należy raz jeszcze powtórzyć o art. 7 kpk, brak jest podstaw do uznania, iż sąd I instancji obraził art. 5 kpk, w odniesieniu do oceny depozycji świadka G.. Nie chodzi wszak o wątpliwości strony procesowej, a sądu i to w sytuacji gdy właśnie kryteria ustawowe wymienione przez ustawodawcę w art. 7 kpk okażą się niewystarczające, przy wyczerpaniu możliwości sięgnięcia po inne źródła dowodowe. Taka sytuacja w przedmiotowej sprawie nie nastąpiła ( vide rozważania dotyczące oceny zeznań i wyjaśnień świadka G. ).

Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd Apelacyjny orzekł jak w wyroku.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia.

4.

Konieczność warunkowego umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i warunkowego umorzenia ze wskazaniem podstawy prawnej warunkowego umorzenia postępowania.

5.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia z wyroku

Lp.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

6.  Koszty Procesu

Wskazać oskarżonego.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

Pkt.2

Koszty postępowania przejęte na rachunek Skarbu Państwa

7.  PODPIS

Rafał Kaniok Małgorzata Janicz Anna Zdziarska

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Piotr Grodecki
Podmiot udostępniający informację: Sąd Apelacyjny w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację:  Małgorzata Janicz,  Anna Zdziarska ,  Rafał Kaniok
Data wytworzenia informacji: