Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 października 2014r.

Sąd Apelacyjny w Warszawie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSA – Adam Wrzosek

Sędziowie: SA – Marek Czecharowski (spr.)

SO (del.) – Marek Dobrasiewicz

Protokolant: – sekr. sąd. Kazimiera Zbysińska

przy udziale Prokuratora Marka Deczkowskiego

po rozpoznaniu w dniu 27 października 2014 r.

sprawy Ł. W.

oskarżonego z art. 148 § 1 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k.

na skutek apelacji, wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie

z dnia 6 czerwca 2014 r. sygn. akt XVIII K 61/14

zmienia wyrok w zaskarżonej części w ten sposób, że za podstawę wymiaru nadzwyczajnie złagodzonej kary pozbawienia wolności orzeczonej w pkt I – szym wyroku, w miejsce art. 60 § 6 pkt 1 k.k. przyjmuje art. 60 § 6 pkt 2 k.k.;

zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. Z. Ł. – Kancelaria Adwokacka w W. kwotę 738 (siedemset trzydzieści osiem) zł, w tym 23% VAT za obronę z urzędu wykonywaną przed Sądem Apelacyjnym;

kosztami sądowymi za postępowanie odwoławcze obciąża Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie Ł. W. został uznany za winnego tego, że:

- w nocy z 15 na 16 lipca 2013 roku w W. w mieszkaniu numer (...) przy ul. (...) działając w zamiarze bezpośrednim pozbawił życia J. W. (1) w ten sposób, że zadał jej szereg ciosów narzędziem tępokrawędzistym w okolice twarzoczaszki, a następnie dusił ją zaciskając przy użyciu znacznej siły prawą ręką zgiętą w łokciu wokół jej szyi, a następnie po położeniu jej ciała na łóżku dusił ją dalej dociskaną do twarzy pokrzywdzonej poduszką, w wyniku czego spowodował u J. W. (1) obrażenia ciała w postaci: ran tłuczonych twarzy ze złamaniem kości nosa i czaszki oraz podbiegnięć krwawych w tkance podskórnej głowy, wylewów krwawych pod oponami mózgu, obrzęku mózgu, licznych otarć naskórka, złamania chrząstki pierścieniowej krtani, wylewów krwawych w błonie śluzowej gardła oraz otaczających krtań mięśni, wylewów krwawych pod torebką tarczycy z lewej strony, obustronnych wylewów w przyczepach obojczykowych mięśni mostkowo - obojczykowo - sutkowych, wylewów krwawych pod powierzchnią płuc, przekrwienia i rozdęcia płuc, co skutkowało zgonem J. W. (1) w wyniku gwałtownego uduszenia, na co dodatkowo nałożyły się skutki ciężkiego urazu głowy, przy czym w czasie popełnienia przestępstwa zdolność rozpoznania przez niego jego znaczenia i pokierowania, swoim postępowaniem była w znacznym stopniu ograniczona

tj. popełnienia czynu z art. 148 § 1 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k.

i za to oskarżonego Ł. W. uznał za winnego popełnienia zarzucanego mu aktem oskarżenia czynu i czyn ten zakwalifikował jako zbrodnię z art. 148 § 1 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k. art. 60 § 1 k.k. i art. 60 § 6 pkt 1 k.k. i za to:

I.  na mocy ww. przepisów, skazany zaś na podstawie art. 148 § 1 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k., art. 60 § 1 k.k. i art. 60 § 6 pkt 1 k.k. Sąd wymierzył mu karę 6 (sześciu) lat pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 95 § 1 k.k. nakazał umieszczenie Ł. W. w zakładzie karnym, w którym stosuje się system terapeutyczny polegający na oddziaływaniu specjalistycznym w zakresie opieki psychologicznej;

III. na mocy art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczył oskarżonemu Ł. W. okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 16 lipca
2013 r. do dnia 6 czerwca 2014 r.;

IV. na mocy art. 230 § 2 k.p.k. zwrócił dowody rzeczowe wskazane w wykazie dowodów rzeczowych nr(...) J. W. (2), zaś na mocy art. 44 § 2 k.k. orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa poprzez zniszczenie dowodów rzeczowych wskazanych pod poz. 8 i 18;

V. na podstawie art. 618 § 1 pkt. 11 k.p.k. zasądził od Skarbu Państwa na

rzecz adwokata Z. Ł. kwotę 1.020,00 zł, plus VAT tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oskarżonemu Ł. W.;

VI. na mocy art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił, oskarżonego w całości od zapłaty

na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, a w tym zwolnił, go od

obowiązku uiszczenia opłaty.

Wyrok powyższy w części dotyczącej orzeczenia o karze zaskarżył prokurator zarzucając obrazę przepisu prawa materialnego polegającą na orzeczeniu względem oskarżonego nadzwyczajnie złagodzonej kary w oparciu o przepis art. 60 § 6 pkt 1 k.k., zamiast na podstawie art. 60 § 6 pkt 2 k.k. i wnosząc o zmianę zaskarżonego wyroku Sądu I instancji poprzez wskazanie art. 60 § 6 pkt 2 k.k. jako podstawy wymiaru nadzwyczajne złagodzonej kary.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja prokuratora jest oczywiście zasadna.

Lektura przepisu oznaczone jako pkt 1 w art. 60 § 6 k.k. w konfrontacji z treścią art. 148 § 1 k.k. którego sankcja wskazuje, iż minimalna kara pozbawienia wolności za czyn w nim opisany wynosi 8 lat, nie pozostawia wątpliwości, że ten przepis dotyczący nadzwyczajnego złagodzenia kary nie ma zastosowania. Jak słusznie zauważył skarżący, z uwagi na zakres sankcji występujących w obecnie obowiązującym kodeksie karnym ma on charakter normy „martwej”.

W przedmiotowym przypadku podstawą prawną wymiaru nadzwyczajnego złagodzenia kary będzie natomiast pkt 2 art. 60 § 6 k.k., który przewiduje w przypadku innych zbrodni niż zagrożone co najmniej karą 25 lat pozbawienia wolności (do tej kategorii należy czyn opisany w art. 148 § 1 k.k. ze względu na minimalną sankcję 8 lat pozbawienia wolności) wymiar kary mieszczący się w granicach: nie niższy niż jedna trzecia dolnego ustawowego zagrożenia tj. 2 lata i 8 miesięcy i 7 lat 11 miesięcy jako maksymalna wysokość złagodzonej kary.

Wobec powyższego wyrok w zaskarżonej części należało zmienić poprzez wskazanie jako podstawy prawnej nadzwyczajnie złagodzonej kary prawidłowego przepisu a więc art. 60 § 6 pkt 2 k.k.

Orzekając o powyższym Sąd Apelacyjny zasądził na rzecz obrońcy oskarżonego występującego w sprawie z urzędu należne honorarium za obronę wykonywaną przed Sądem odwoławczym.