Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Warszawie

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 305/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego Warszawa – Praga w Warszawie z dnia 14 kwietnia 2022 r. o sygn. V K 49/21.

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

Nie prowadzono postępowania dowodowego przed Sądem odwoławczym.

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

Nie prowadzono postępowania dowodowego przed Sądem odwoławczym.

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Zarzuty przedstawione w apelacji obrońcy:

obrazy przepisów postępowania, tj. art 410 k.p.k. poprzez pominięcie przy dokonywaniu ustaleń faktycznych istotnych okoliczności wynikających z uznanych za wiarygodne wyjaśnień oskarżonego K. K. (1) z których jednoznacznie wynika, że oskarżony nie obejmował swoją świadomością okoliczności, iż rzeczywisty beneficjent korzyści majątkowej w wysokości 2.600.000 zł - A. N. (1) - nie zamierza spłacić zaciągniętej przez oskarżonego pożyczki, bowiem oskarżony był wielokrotnie zapewniany, że pożyczka będzie faktycznie spłacana lub że wierzytelność zostanie zaspokojona z nieruchomości zabezpieczającej pożyczkę.

zaś w konsekwencji obrazy art. 410 k.p.k. skarżonemu orzeczeniu zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku polegający na błędnym przyjęciu, że oskarżony K. K. (1) popełnił czyn z art. 286§ 1 k.k. w zw. z art. 294§ 1 k.k. w zb. z art. 297§ 1 k.k. w zw. z art. 11§ 2 k.k. w formie zjawiskowej pomocnictwa, podczas gdy oskarżony nie obejmował świadomością wszystkich elementów składających się na znamiona pomocnictwa zarzucanego mu czynu, a zatem ani nie przewidywał możliwości jego popełnienia, ani na to się nie godził.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadne

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzuty przedstawione w apelacji obrońcy oskarżonego okazały się niezasadne i wobec powyższego nie zostały uwzględnione.

Na wstępie rozważań w kwestii poruszonej obrazy prawa procesowego – art. 410 kpk godzi się podkreślić, iż przepisu art. 410 kpk nie można rozumieć w ten sposób, że każdy z przeprowadzonych na rozprawie głównej dowodów ma stanowić podstawę ustaleń faktycznych. Byłoby to w wielu wypadkach w istocie niemożliwe ze względu na wzajemną sprzeczność okoliczności wynikających z różnych dowodów. Odmówienie wiary niektórym zeznaniom lub wyjaśnieniom złożonym przez świadków lub oskarżonych, a w rezultacie ich pominięcie jako podstawy dowodowej podczas dokonywanych ustaleń faktycznych, nie może być utożsamiane ani z brakiem oceny okoliczności, których tego rodzaju dowód dotyczy w kontekście finalnego rozstrzygnięcia, ani też nie jest wyrazem złamania zasady bezstronności sądu, bowiem odmowa przyznania waloru wiarygodności niektórym z przeprowadzonych dowodów, przy jednoczesnej aprobacie i uwzględnieniu innych dowodów, jest niczym więcej niż realizacją przysługującego sądowi orzekającemu uprawnienia w ramach czynienia ustaleń.

Także w aspekcie powyższych rozważań dotyczących oceny dowodów – w kwestii zarzutów dotyczących błędów w ustaleniach faktycznych, stwierdzić należy, że dokonana przez Sąd Okręgowy analiza i ocena zgromadzonych w sprawie dowodów w tym tych wymienionych przez skarżącego nie zawiera błędów natury logicznej i faktycznej, zgodna jest z zasadami wiedzy, logiki oraz doświadczenia życiowego i z tego względu zawarta w pisemnych motywach zaskarżonego wyroku ocena zasługuje na akceptację ze strony Sądu odwoławczego – który to przecież nie proceduje w oderwaniu od akt sprawy. Zdaniem Sądu Apelacyjnego skarżący nie wykazał w sposób przekonujący, że ocena wymienionych w zarzutach depozycji oskarżonego jest dowolna, a nie swobodna gdyż zawiera właśnie chociażby jeden z wyżej wskazanych elementów, który potwierdza tę dowolność w postaci błędu natury faktycznej, logicznej bądź też naruszenie i nieuwzględnianie przy tej ocenie zasad wiedzy, logiki oraz doświadczenia życiowego.

Autor apelacji formułując zarzuty zdaje się nie dostrzegać, że właśnie na podstawie art. 410 kpk Sąd I instancji wziął pod uwagę całokształt okoliczności i ujawnionych na rozprawie oceniając materiał dowodowy – nie tylko wyjaśnienia oskarżonego , ale i przedłożone do (...) wszak przez oskarżonego dokumenty. Dalej Sąd I instancji – w uzasadnieniu swojego judykatu omówił złożoność całego procederu i modus operandi. Dochodząc do wniosku, iż oskarżony był „ słupem” i przypisując oskarżonemu taką rolę przypisał mu zjawiskową formę sprawstwa w postaci pomocnictwa.

W świetle argumentacji obrońcy przedstawionej w zarzutach apelacyjnych, skoro A. N. (1) miał możliwość spłaty pożyczki (zobowiązania o charakterze kredytowym) – to i sam mógł starać się o zaciągniecie pożyczki oraz ją spłacić, sam również mógł przedstawić zabezpieczenie hipoteką spłaty zobowiązania. Nie było potrzeby by korzystać z „pomocy” oskarżonego K. K. (tej okoliczności zdaje się Autor apelacji nie zauważać). Było niecelowym z tego punktu widzenia aby K. K., który de facto utrzymywał się z pracy na budowie z zarobkami około 2.000 złotych, przedkładał nieprawdziwe zaświadczenia do (...) w postaci: kwestionariusza wywiadu pożyczkowego, w którym podał nieprawdziwe informacje dotyczące wysokości osiąganych dochodów miesięcznych w łącznej kwocie 104264,00 złotych netto z tytułu zatrudnienia w firmie (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. przy ul. (...), na podstawie umowy o pracę zawartej w dniu 1 stycznia 2011 roku na czas nieokreślony na stanowisku dyrektora do spraw marketingu. Oraz sfałszowanego zaświadczenia z dnia 12 czerwca 2012 roku o zatrudnieniu i zarobkach właśnie w firmie (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. oraz informacji o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy.

Skoro A. N. (1) posiadając zdolność kredytową i możliwość spłaty pożyczki mógł ją zaciągnąć i spłacić lege artis. Skorzystanie w tym procederze z „pomocy” K. K. (1), wyposażenie go w nieprawdziwe dokumenty i wysłanie do (...) celem zaciągnięcia zobowiązania w postaci pożyczki – samo w sobie prowadzi do przekonania, że takie działanie jest sprzeczne z prawem a zamiar obciążony niewywiązaniem się ze zobowiązania.

Słusznie zatem Sąd Okręgowy wskazał, iż fakt, iż nie był to czyn przypadkowy, nagły, a w istocie przygotowany, tym samym dający czas na zastanowienie, zweryfikowanie dokumentów (w tym dotyczących nieruchomości mającej stanowić zabezpieczenie spłaty) i zmianę zachowania, tym bardziej, że oskarżony K. K. nie po raz pierwszy stawał przed organami wymiaru sprawiedliwości. A Jego ostrożność powinien wzmóc fakt, iż A. N. nie miał możliwości spłaty kredytu, skoro odwoływał się do zaspokojenia wierzyciela z obciążenia nieruchomości hipoteką.

Wbrew zarzutom apelacji Sąd I instancji badał stronę podmiotową czynu – ważąc, iż - w zakresie w jakim oskarżony, pomimo przyznania, próbował w wyjaśnieniach jednak negować wypełnienie ustawowych znamion zwłaszcza strony podmiotowej przypisanego mu przestępstwa, Sąd Okręgowy odmówił mu waloru wiarygodności, uznając, iż wyjaśnienia wskazanego w tym zakresie stanowią jedynie wyraz jego subiektywnej oceny nie zawierającej, w konfrontacji z pozostałym wskazanym wyżej materiałem dowodowym, w tym samymi jego depozycjami w części zgodnej z dokonanymi przez Sąd ustaleniami, elementarnej przekonywalności.

Wobec powyższego Sąd odwoławczy przyjmując za prawidłową argumentację Sądu I instancji doszedł do przekonania, iż Sąd ten prawidłowo zebrał i ocenił materiał dowodowy, dokonując na jego podstawie logicznych i umotywowanych ustaleń faktycznych.

Wniosek

o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez:

uniewinnienie oskarżonego K. K. (1) od zarzucanego mu czynu z

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Ponieważ zarzuty apelacji okazały się nie trafne – w konsekwencji nie uwzględniono wniosku apelacji.

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok skazujący oskarżonego K. K. (1).

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Ponieważ zarzuty apelacji okazały się nietrafne - wyrok utrzymano w mocy.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

III.

Na zasadzie art.634 kpk w zw. z art. 627 kpk kosztami postępowania odwoławczego obciążono oskarżonego.

Na zasadzie art. 618 § 1 pkt. 11 kpk zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy adw. P. M. kwotę 1200 zł plus VAT tytułem obrony z urzędu oskarżonego w postępowaniu odwoławczym.

PODPIS

Dorota Radlińska Katarzyna Capałowska Piotr Bojarczuk

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok skazujący oskarżonego

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

Uchylenie

☒

zmiana