Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Warszawie

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 476/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego Warszawa – Praga w Warszawie z dnia 17 września 2021r., w sprawie o sygn. akt V K 101/20.

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Zarzut obrazy art. 46 § 1 k.k. – zasadny.

Zarzut rażąco niewspółmiernej kary – zasadny.

Zarzut dokonania błędnych ustaleń faktycznych wynikłych z obrazy prawa procesowego – niezasadny.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd Okręgowy oparł swe ustalenia na całokształcie ujawnionego w sprawie materiału dowodowego, nie uchybiając przy tym wskazanym w apelacji przepisom prawa procesowego. Ocena dowodów nie wykazuje błędów natury faktycznej czy logicznej, jest zgodna ze wskazaniami wiedzy i doświadczeniem życiowym.

Argumentacja apelacji wybiorczo koncentruje się wyłącznie na okolicznościach mogących zostać poczytanymi za korzystne dla B. K. (1), pomija zaś te które mają jednoznacznie negatywną dla niego wymowę.

Tylko w przekonaniu obrońcy wyjaśnienia B. K. (1) są spójne i logiczne i świadczą o tym, że nie miał on wiedzy iż dokumenty które otrzymał, a następnie przedłożył w banku mogą nie mieć pokrycia w rzeczywistości.

Oskarżonemu zarzucono czyn pozostający w kumulatywnej kwalifikacji –tj. z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 297 § 1 k.k. w zb. z art. 286 § 1 i w zw. z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Poszczególne elementy zachowania oskarżonego wskazują na to, że wyczerpał on ustawowe znamiona zarzuconego mu czynu. B. K. (1) miał świadomość, że beneficjentem kredytu będzie J. B. i to on będzie go spłacał. Pomimo to we własnym imieniu złożył wniosek o pożyczkę. Posłużył się także nieprawdziwymi dokumentami stwarzając w pracownikach banku fałszywe (błędne) przeświadczenie, że jest zamożnym człowiekiem, osiągającym wysokie dochody. Wielokrotnie w banku składał na dokumentacji podpisy, więc zapoznawał się z ich treścią, a zarazem wiedział, że fakty w niej zawarte odbiegają od prawdy, a niektóre są wręcz niezgodne z prawdą.

Na wynik postępowania, a zwłaszcza treść wyroku nie miało wpływu oddalenie wniosku dowodowego o przesłuchanie L. B., sporządzającego operat szacunkowy nieruchomości. Nieruchomość była tylko dodatkowym zabezpieczeniem kredytu. Poza tym oskarżony nie był jej właścicielem i rzetelnością złożonego operatu szacunkowego sporządzonego przez L. B., podobnie jak spłatą kredytu, się nie interesował. Oskarżony działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i ją uzyskał w postaci pięciu tysięcy złotych, które był dłużny J. B.. Przy pomocy wprowadzenia pracowników w błąd w zakresie osoby pożyczkobiorcy i zabezpieczenia spłaty kredytu, doprowadził (...) w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, do czego by oczywiście nie doszło, gdyby pracownicy banku mieli co najmniej taki sam ogląd rzeczywistości jak oskarżony.

Wniosek

Wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie B.

K. – niezasadny.

Wniosek o uchylenie obowiązku naprawienia szkody – zasadny.

Wniosek o wymierzenie kary łagodniejszego rodzaju – zasadny.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie B. K. (1) był niezasadny w stopniu oczywistym. Oskarżony ubiegając się o wsparcie finansowe w Spółdzielczej (...) z siedzibą w W. przedłożył poświadczające nieprawdę dokumenty, wymienione w opisie przypisanego mu czynu takimi jak zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach, PITY. Pracując dorywczo – handlując obuwiem nie mógł mieć złudzeń, że piastuje jednocześnie stanowisko Dyrektora Handlowego w firmie (...), będąc zatrudnionym na umowę o pracę. Podobnie wiedział, iż nie jest zatrudniony w firmie (...) z siedzibą w L. i nie osiąga dochodów wskazanych w zeznaniach podatkowych. Niezależnie od powyższego, tak jak wykazano wcześniej dopuścił się także oszustwa.

Apelacja zasługiwała na uwzględnienie w zakresie w jakim wskazywała na naruszenie reguły antykumulacyjnej. Z informacji znanej Sądowi I instancji, a przekazanej przez pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego (k. 1078) wynikało, że syndyk wystąpił z pozwem przeciwko B. K. (1). Sprawa toczyła się przed Sadem Okręgowym w Warszawie pod sygn. akt IV Nc 294/19.

Ustalenia dotyczące wymiaru kary zawarto w rubryce 5.2. uzasadnienia.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Wyrokiem z dnia 20 listopada 2024r., w sprawie II AKa 476/21 Sąd Apelacyjny w Warszawie:

I. zmienił zaskarżony wyrok wobec oskarżonego B. K. (1) w ten sposób, że:

1. na podst. art. 69 § 1 i 2 k.p.k., art. 70 § 1 pkt 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 1 lipca 2015r. w zw. z art. 4 § 1 k.k., karę pozbawienia wolności orzeczoną w punkcie 1 warunkowo zawiesił na okres 3 (trzech ) lat tytułem próby,

2. na podst. art. 73 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. oddał oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora sądowego,

II. uchylił orzeczenie z punktu 2, wydane na podst. art. 46 § 1 k.k.,

III. utrzymał w mocy zaskarżony wyrok w pozostałym zakresie.

Zwięźle o powodach zmiany

Istotą procesu karnego jest nie tylko skazanie sprawcy, ustalenie okoliczności czynu i jego prawidłowej kwalifikacji prawnej, lecz również wymierzenie kary współmiernej i sprawiedliwej. Takową jest zaś tylko kara ustalona z uwzględnieniem dyrektyw wymiaru kary wskazanych w art. 53 k.k. i obejmująca badanie, czy dolegliwość kary nie przekracza stopnia winy, uwzględnia stopień społecznej szkodliwości czynu oraz bierze pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze kary, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa (art. 53 § 1 k.k.). Wymierzając karę, sąd winien uwzględnić w szczególności motywację i sposób zachowania się sprawcy, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na sprawcy obowiązków, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu, a zwłaszcza staranie o naprawienie szkody lub zadośćuczynienie w innej formie społecznemu poczuciu sprawiedliwości (art. 53 § 2 k.k.).

Nie należy zapominać również, że nie każda jednak z wymienionych dyrektyw ogólnych musi być uwzględniona w jednakowym stopniu, bowiem obowiązuje również zasada swobodnego uznania sędziowskiego – oczywiście dokonana w granicach ustawy.

W tym kontekście należy zauważyć, iż okolicznościami obciążającymi oskarżonego, jak słusznie dostrzegł Sąd I instancji, jest znaczny rozmiar wyrządzonej szkody. Wymierzając karę, Sąd Okręgowy uwzględnił również okoliczności łagodzące takie jak przyznanie się do winy, popełnienia przestępstwa w postaci zjawiskowej pomocnictwa, sposób życia po popełnieniu przestępstwa – opieka nad matką i małoletnią córką. Chociaż Sąd I instancji pominął wśród okoliczności łagodzących fakt wykorzystania oskarżonego przez człowieka, z którym łączyły go przyjacielskie kontakty, to kary 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności nie można uznać za rażąco niesprawiedliwą. B. K. popełniając powyższy czyn nie był jeszcze karany sądownie i sposobem życia przez kolejne 12 lat udowodnił, że pomimo warunkowego zawieszenia wykonania kary, co umożliwiały przepisy obowiązujące w dacie czynu, będzie przestrzegał porządku prawnego i nie popełni ponownie przestępstwa.

Z tych względów należy przyjąć, że kara wymierzona przez Sąd I instancji, w kształcie nadanym przez Sąd odwoławczy jest współmierna do stopnia winy oskarżonego i społecznej szkodliwości czynu.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Na podst. art. § 17 ust. 2 pkt. 5 w zw. z § 4 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 maja 2024 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. 2024.763) orzeczono o wynagrodzeniu dla obrońcy za obronę pełnioną przed Sądem II instancji.

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Zważywszy na sytuację materialną oskarżonego, na podst. art. 624 § 1 k.p.k. orzeczono o kosztach sądowych postępowania odwoławczego.

7.  PODPIS

Ewa Jethon Anna Zdziarska Marzanna A. Piekarska - Drążek

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Okręgowego Warszawa – Praga w Warszawie, sygn. akt V K 101/20 z dnia 17 września 2021r.

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

Zmiana i uniewinnienie