Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II AKa 482/23 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Apelacyjny w Warszawie z 2024-03-08

Sygn. akt II AKa 482/23

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 marca 2024 r.

Sąd Apelacyjny w Warszawie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący Sędzia SA - Ewa Jethon (spr.)

Sędziowie SA - Marzanna A. Piekarska-Drążek

SA - Małgorzata Janicz

Protokolant Wiktoria Siporska

przy udziale Prokuratora Marka Deczkowskiego

po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2024 r.

sprawy z wniosku M. R. i K. R. (1)

o zadośćuczynienie

na skutek apelacji wniesionej przez pełnomocnika wnioskodawców

od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie

z dnia 9 sierpnia 2023 r. sygn. akt XII Ko 36/22

1.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok;

2.  wydatkami poniesionymi w postępowaniu odwoławczym obciąża Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 482/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 9 sierpnia 2023 r. w sprawie XII Ko 36/22

Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ pełnomocnik wnioskodawców

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać fakt.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać fakt.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Wskazać fakt

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu.

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Wskazać fakt

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu.

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Obraza prawa materialnego, a mianowicie art.244§1 k.p.k. poprzez jego niezastosowanie

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny lub niezasadny.

Niezasadnie zarzuca skarżący obrazę przepisu art. 244§1 k.p.k., bowiem apelacja nie stanowi środka odwoławczego od orzeczenia o zasadności, legalności i prawidłowości zatrzymania wnioskodawców. Treść zarzutu jednak nakazuje odnieść się do wydanych w tym zakresie postanowień Sądu Rejonowego w Grodzisku Mazowieckim z dnia 10 marca 2022 r. w sprawie o sygn. akt II Kp 271/2. Stwierdzono w nich, że zatrzymanie tak M. R. jak i K. R. (1) było zasadne, legalne i prawidłowe. Zarówno ten Sąd, jak i Sąd Okręgowy w Warszawie, w ramach niezależności jurysdykcyjnej, dokonały analogicznych ustaleń.

Wynika z nich, że bezpośrednim powodem zatrzymania M. R. w dniu 25 lipca 2021 r. o godzinie 14:05 było uzasadnione podejrzenie popełnienia przestępstwa kierowania gróźb karalnych przez wobec funkcjonariuszy Policji. Sąd Okręgowy słusznie przy tym uznał, że bez znaczenia jest kwalifikacja tej groźby na etapie zatrzymania. Nawet błędne przyjęcie kwalifikacji z art. 190 § 1 k.k., zamiast art. 224 k.k., nie ma wpływu na ocenę zasadności tej czynności. Ustalił, że bezpośrednio przed zatrzymaniem wnioskodawca miał grozić funkcjonariuszowi T. D. co najmniej uszkodzeniem ciała. Przy użyciu wulgarnych słów, zapowiedział funkcjonariuszowi użycie siły fizycznej przy nadającej się ku temu okazji.

Natomiast zatrzymanie K. R. (1) było uzasadnione podejrzeniem naruszenia nietykalności cielesnej policjanta D. R. poprzez popchnął tego funkcjonariusza, który przewrócił się, czyli popełnieniem przestępstwa z art. 222 § 1 k.k. Nadto w oparciu o zeznanie K. R. (2), bezpośrednio po naruszeniu nietykalności cielesnej policjanta K. R. (1) próbował się wyrwać i oddalić się z miejsca zdarzenia.

Brak jest zatem podstaw do kwestionowania ustalonej zasadności zatrzymania. Tym bardziej brak jest podstaw do uznania, że zatrzymanie obu wnioskodawców było niewątpliwie niesłuszne, jak wymaga przepis art. 552 § 4 k.p.k. Ten przepis bowiem stanowi podstawę rozstrzygnięcia o podstawie i zasadności żądania zadośćuczynienia.

Podkreślenia wymaga, że nie sam fakt udziału w zgromadzeniu był powodem zatrzymana wnioskodawców. Nie były nimi także ustalone, zaistniałe w jego przebiegu fakty, jak: utrudnianie pobytu pracownikom i pacjentom Przychodni (...), gdzie odbywał się piknik promujący szczepienia szczepieniom przeciwko SARS-Cov2, kierowanie przez uczestników do postronnych osób haseł zniechęcających do poddania się szczepieniom przeciwko SARS-Cov2., kierowanie haseł i treści zniechęcających do szczepienia w stronę osób, które stały w kolejce do szczepień, kierowanie do personelu Przychodni żądania udostępnienia ulotki wskazującej na skład szczepionki, blokowali wejście do Przychodni, próby wdarcia się do budynku Przychodni, przepychanie się uczestników zgromadzenia z personelem Przychodni.

Wszystkie te działania uczestników zgromadzenia godzące w prawa obecnych tam osób skutkowały wezwaniem Policji, jak choćby to, że jeden z pracowników Przychodni (...) doznał obrażeń ciała i krwotoku, gdyż odmówił wpuszczenia protestujących do środka. Natomiast przybyły na miejsce zespół karetki pogotowia w celu udzielenia mu pomocy medycznej spotkał się z agresywnym zachowaniem uczestników zgromadzenia, także wobec ratowników medycznych, jak szarpanie za klamki karetki, plucie na szyby, wznoszenie wulgarnych okrzyków, w tym "mordercy". Jeden z uczestników zgromadzenia wszedł na karetkę pogotowia i skakał po karoserii pojazdu.

Powodem interwencji Policji była potrzeba odblokowania głównego wejścia do Przychodni i przywrócenie ruchu osób, które chcą poddać się szczepieniu i zgłoszenie, że uczestnicy zgromadzenia są agresywni i próbują wedrzeć się do budynku Przychodni.

Natomiast zatrzymanie uczestniczących w zdarzeniu K. i M. R. wynikało z konkretnych zindywidualizowanych ich zachowań.

Zatrzymanie K. R. (1) było uzasadnione naruszeniem nietykalności cielesnej policjanta D. R. poprzez popchnięcie go, w wyniku czego przewrócił się, czyli podejrzeniem popełnienia przestępstwa z art. 222 § 1 k.k. Nadto w oparciu o zeznanie K. R. (2), bezpośrednio po naruszeniu nietykalności cielesnej policjanta K. R. (1) próbował się wyrwać i oddalić się z miejsca zdarzenia.

Do zatrzymania M. R. w dniu 25 lipca 2021 r. o godzinie 14:05, czyli nieco później, niż K. R. (1), doszło po tym, jak policjanci spełnili jego żądanie, aby mógł towarzyszyć zatrzymanemu synowi w drodze na komendę. Właśnie w czasie tej drogi groził policjantowi T. D. co najmniej uszkodzeniem ciała. Przy użyciu wulgarnych słów, zapowiedział funkcjonariuszowi użycie siły fizycznej przy nadającej się ku temu okazji. Powodem zatrzymania było zatem uzasadnione podejrzenie popełnienia przestępstwa kierowania gróźb karalnych wobec funkcjonariusza Policji.

Uzasadnienie podejrzenia popełnienia przestępstwa dodatkowo stanowi fakt wszczęcia wobec wnioskodawców postępowania karnego, które skutkowało nawet wniesieniem aktu oskarżenia do Sądu Rejonowego w Grodzisku Mazowieckim.

Trafnie też wskazał Sąd meriti na krótki czas zatrzymania, bo trwający wobec M. R. godzinę i 50 minut a wobec K. R. (1) o 10 minut dłużej. Zatrzymanie trwało tylko do czasu wykonania niezbędnych czynności.

Prawidłowo więc i w oparciu o wskazane i poddane przez Sąd Okręgowy analizie dowody uznano, że zatrzymanie wnioskodawców w okolicznościach tej sprawy nie było niewątpliwie niesłuszne. Było też zarówno pod względem czasowym, jak i przeprowadzonych czynności adekwatne do jego potrzeby. Nie sposób go uznać za nieproporcjonalne, wykraczające poza cele procesowe. Nie wykazano także negatywnych jego następstw, takich aby przez ich pryzmat oceniać jego zasadność. Nie sposób zatem było uznać przedmiotowego zatrzymania za niewątpliwie niesłuszne.

Tym samym jako trafne należało uznać rozstrzygnięcie Sądu I instancji, zarówno co do oceny dowodów, jak i oceny prawnej, przedstawionych w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku w sposób wyczerpujący, tym samym zyskujący aprobatę Sądu odwoławczego.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku i zasądzenie od Skarbu Państwa na rzecz M. i K. R. (1) po 2000 zł tytułem zadośćuczynienia.

Zasądzenie o Skarby Państwa zwrotu kosztów postępowania w tym kosztów radcy prawnego wg norm przepisanych.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny lub niezasadny.

Niezasadność zarzutu skutkowała nieuwzględnieniem wniosku odwoławczego i utrzymaniem zaskarżonego wyroku w mocy.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

Wskazać wszystkie okoliczności, które sąd uwzględnił z urzędu, niezależnie od granic zaskarżenia
i podniesionych zarzutów (art. 439 k.p.k., art. 440 k.p.k.).

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1

Przedmiot utrzymania w mocy

Oddalenie wniosków obu wnioskodawców: M. R. i K. R. (1)

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia.

4.

Konieczność warunkowego umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i warunkowego umorzenia ze wskazaniem podstawy prawnej warunkowego umorzenia postępowania.

5.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia z wyroku

Lp.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

6.  Koszty Procesu

Wskazać oskarżonego.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

2

Na podstawie art. 554 § 4 k.p.k., który stanowi, że postępowanie wolne jest od kosztów, wydatkami obciążono Skarb Państwa.

7.  PODPIS

Małgorzat Janicz Ewa Jethon Marzanna A. Piekarska - Drążek

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Piotr Grodecki
Podmiot udostępniający informację: Sąd Apelacyjny w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację:  Ewa Jethon,  Marzanna A. Piekarska-Drążek ,  Małgorzata Janicz
Data wytworzenia informacji: