Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Warszawie

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 528/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 19 września 2022 r., sygnatura akt VIII K 102/22

Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

Sąd odwoławczy nie przeprowadzał postępowania dowodowego

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać fakt.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

-------------------------------------------------------------

-------------------------------

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać fakt.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

--------------------------------------------------------------

---------------------------------

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Wskazać fakt

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu.

------------------------------------

--------------------------------------------------------------------------

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Wskazać fakt

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu.

------------------------------------

--------------------------------------------------------------------------

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzuty apelacji obrońcy

1.  błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia, polegający na uznaniu, pomimo braku dowodów potwierdzających tę okoliczność, że oskarżony usiłował włączyć zapalniczkę i doprowadzić do eksplozji, a celu tego nie osiągnął z uwagi na zbyt duże stężenie mieszaniny gazów, podczas gdy zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie daje podstaw do tego ustalenia; błąd ten miał wpływ na treść orzeczenia, ponieważ ustalenie przeciwne i zgodne z treścią dowodów, że oskarżony jedynie demonstrował gotowość zaprószenia ognia i spowodowania eksplozji, prowadzić musi do umorzenia postępowania wobec dobrowolności odstąpienia przez oskarżonego od dokonania;

2.  mającą wpływ na treść orzeczenia obrazę przepisów postępowania, tj. art. 7 k.p.k. w zw. z art. 193 k.p.k., polegającą na dowolnej i błędnej ocenie opinii biegłego w zakresie stężenia marihuany w organizmie oskarżonego, jako wystarczającej do ustalenia w jakim stanie znajdował się oskarżony, pomimo braku innych dowodów pozwalających zrekonstruować tę okoliczność; błąd miał wpływ na treść orzeczenia ponieważ skutkował niezasadnym przypisaniem oskarżonemu realizacji znamion występku z art. 178 a§ 1 k.k.

3.  rażącą niewspółmierność kary orzeczonej za czyn III, podczas gdy ilość, rodzaj oraz przeznaczenie posiadanego narkotyku uzasadnia umorzenie postępowania na zasadzie art. 62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ oba zarzuty niezasadne

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny lub niezasadny.

Apelacja obrońcy oskarżonego w części czynów przypisanych oskarżonemu w punktach I i II wyroku jest bezzasadna, a zarzuty w niej zawarte nie mogły podważyć prawidłowości rozstrzygnięcia Sądu Okręgowego. Apelacja w zakresie czynu z punktu III wyroku okazała się zasadna, choć nie z przyczyn wskazanych w tym środku odwoławczym i finalnie doprowadziła do uchylenia wyroku w tej części.

Co do czynów przypisanych w punktach I i II wyroku, wbrew zarzutom apelacji obrońcy Sąd meriti nie naruszył wskazanych przepisów postępowania karnego i ustalił prawidłowy stan faktyczny.

Odnośnie prowadzenia przez oskarżonego samochodu pod wpływem środka odurzającego, a więc przypisania czynu z art. 178a § 1 k.k. fakt ten został ustalony bezspornie, a apelacja ma charakter wyłącznie polemiczny. Sąd oparł się i prawidłowo w świetle zasad wyrażonych artykułem 7 k.p.k. ocenił opinię sporządzoną przez biegłego toksykologa, z której bezsprzecznie wynika, że w chwili zdarzenia, a zatem również w momencie poruszania się samochodem oskarżony znajdował się pod silnym wpływem marihuany. Opinia biegłego jest jasna, pełna i nie zawiera sprzeczności. Sąd Okręgowy dostrzegł przy tym, że również oskarżony przyznał, że przed zdarzeniem wypalił jedną fifkę marihuany, co w pełni koresponduje z wnioskami opinii toksykologicznej oraz znajduje potwierdzenie w sposobie zachowania i reakcji oskarżonego utrwalonych na zabezpieczonych nagraniach. Bez znaczenia dla ustalenia czy oskarżony wypełnił znamiona czynu z art. 178 a § 1 k.k. pozostaje postulowana przez obronę konieczność dodatkowych badań i testów na które wskazuje w swojej apelacji. Oczywistym jest, że zarówno środki odurzające jak i alkohol wpływają na ludzi w bardzo zindywidualizowany sposób, natomiast ustawa wymaga wyłącznie ustalenia, że osoba prowadząc pojazd znajdowała się pod wpływem środka odurzającego, co dowodowo potwierdzone zostało szczegółową i kategoryczną opinią, posiadającego wiadomości specjalne biegłego toksykologa.

W zakresie czynu z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, przypisanego oskarżonemu w punkcie III wyroku, Sąd apelacyjny zdecydował o uchyleniu wyroku w tej części i przekazaniu sprawy do ponownego rozpoznania. Konieczne jest bowiem przeprowadzenie na nowo, w całości przewodu sądowego. Wobec zmiany pkt 37 art. 4 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, która weszła w życie w dniu 7 maja 2022 r., a więc obowiązywała w dniu wydania wyroku przez Sąd I instancji, aby uznać, że zabezpieczony susz roślinny stanowi ziele konopii innych niż włókniste musi zawierać powyżej 0,3 procent, a nie jak wcześniej 0.2 procent sumy delta 9 tetrahydrokannabinolu oraz kwasu tetrahydrokannabinolowego. Konieczne jest zatem uzyskanie w tym zakresie nowej opinii biegłego z zakresu badań chemicznych, celem ustalenia czy zabezpieczony susz spełnia tak zmienione kryteria ustawowe.

W zakresie czynu przypisanego oskarżonemu w punkcie I zaskarżonego orzeczenia, a mianowicie usiłowania zabójstwa funkcjonariuszy policji, tj. czynu z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 148 § 3 k.k. Sąd Apelacyjny nie podziela zarzutu sformułowanego w apelacji obrońcy jakoby doszło do dobrowolnego odstąpienia przez oskarżonego od dokonania zabójstwa funkcjonariuszy policji. Konsekwentna realizacja wcześniej ustalonego planu, obejmująca pozyskanie butli z gazem, zaparkowanie pod komisariatem, zwabienie potencjalnych ofiar poprzez użycie klaksonu samochodowego, odkręcenie kurka powodujące ulatnianie się gazu i pocieranie zapalniczki na oczach funkcjonariuszki miała na celu doprowadzenie do wybuchu ze skutkiem rozszerzonego samobójstwa. Wybuch nie nastąpił gdyż przekroczona została granica wybuchowości, co wprost wynika z opinii biegłego do spraw pożarnictwa. Takie wnioski korespondują również z zeznaniami świadków czy wyjaśnieniami samego oskarżonego, który przyznał, że opuścił samochód gdyż stężenie gazu, który wciąż się ulatniał było już tak duże, że był prawie nieprzytomny i robiło mu się słabo. Nie zakręcił nawet kurka od butli z gazem, który ulatniał się aż do momentu zakręcenia go przez świadka A. G. już po obezwładnieniu oskarżonego. Słusznie zatem ocenił Sąd Okręgowy, czemu dał wyraz w pisemnym uzasadnieniu, że w niniejszej sprawie nie sposób mówić o dobrowolności odstąpienia skoro doszło do niego na skutek przyczyn zewnętrznych, niezależnych od osoby oskarżonego. Sąd Apelacyjny tę argumentację podziela i akceptuje.

Wbrew stanowisku obrońcy wyrażonym w uzasadnieniu apelacji, oceny zeznań świadka Ł.- M. nie sposób jest dokonać w oderwaniu od pozostałych zabezpieczonych dowodów, w tym w szczególności zabezpieczonego nagrania i wiadomości głosowych. Te dowody ocenione we wzajemnym powiązaniu bez wątpienia wskazują, ze oskarżony użył, a nie wyłącznie zademonstrował użycie zapalniczki na oczach świadka M.. Oczywistym jest przy tym, że znajdująca się w warunkach nocnych, na zewnątrz pojazdu funkcjonariuszka nie miała możliwości opisać ruchu palca oskarżonego, pocierającego zapalniczkę w charakterystyczny sposób inaczej niż zrobiła to w swoich zeznaniach. Te warunki, w tym również krótki czas obserwacji, powodowany szybką ewakuacją wobec groźby wybuchu, uniemożliwiały dokładniejsze postrzeżenia wzrokowe czy słuchowe związane z próbą zainicjowania eksplozji.

Wniosek

1.  o uchylenie wyroku i umorzenie postępowania w zakresie czynu I i III.

2.  o uniewinnienie od zarzutu popełnienia czynu z pkt II.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ oba zarzuty niezasadne

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny lub niezasadny.

Wobec braku potwierdzenia zarzutów apelacji wnioski co do czynów z punktu I i II wyroku są niezasadne. W zakresie czynu z punktu III wyroku Sąd Apelacyjny zdecydował o uchyleniu wyroku w tej części i przekazaniu sprawy do ponownego rozpoznania.

Lp.

Zarzut prokuratora

Błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mający wpływ na jego treść i rzutujący w konsekwencji na błędnie przyjętą kwalifikację prawną czynu, poprzez bezpodstawne przyjęcie, że oskarżony P. M. nie działał w wyniku motywacji zasługującej na szczególne potępienie (148 § 2 pkt 3 kk), co w konsekwencji doprowadziło do błędnej kwalifikacji prawnej czynu I z aktu oskarżenia, poprzez wyeliminowanie w treści wyroku kwalifikacji prawnej w postaci art. 148 § 2 pkt 3 kk, co w konsekwencji doprowadziło do orzeczenia rażąco niewspółmiernej kary pozbawienia wolności, podczas gdy z zebranych w sprawie dowodów i ujawnionych okoliczności, a w szczególności z oględzin płyty CD z zawartością telefonu oskarżonego wynika, iż oskarżony działał w wyniku motywacji zasługującej na szczególne potępienie.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny lub niezasadny.

Nie zasługuje na uwzględnienie apelacja prokuratora kwestionująca przyjętą przez sąd kwalifikację prawną czynu i zmierzająca do zmiany wyroku poprzez wymierzenie oskarżonemu kary 25 lat pozbawienia wolności. Argumentację Sądu Okręgowego negującą istnienie u oskarżonego motywacji zasługującej na szczególne potępienie Sąd Apelacyjny podziela i przyjmuje za własną. W niniejszej sprawie zebrany materiał dowodowy, w tym zabezpieczone nagrania, nie wskazuje, wbrew twierdzeniom prokuratora, że oskarżony P. M. dla żartu czy popisu zdecydował się popełnić rozszerzone samobójstwo. Co więcej, prokurator w swojej argumentacji skrzętnie pomija, skupiając się na ewentualnych skutkach dla osób trzecich, że gdyby działanie oskarżonego powiodło się, najpewniej już by nie żył. Popełnienie samobójstwa samo w sobie jako sytuacja krańcowa jest absolutnym przeciwieństwem działania dla żartu czy poklasku. Dla osoby postronnej, niezorientowanej w sytuacji życiowej i emocjonalnej oskarżonego jego zachowanie mogło wyglądać na lekkie, powierzchowne i mające cechy swoistego popisywania się. Gdy jednak wczytać się w opinie sądowo – psychiatryczne, wywiady i informacje członków rodziny czy znajomych nie sposób nie zauważyć, że oskarżony w tamtym okresie borykał się z trudną dla siebie sytuacją osobistą, majątkową i prawną. Dodatkowo, w trakcie zdarzenia znajdował się pod wpływem środków odurzających od których był uzależniony, a które znacząco wpływały na sposób jego działania i przyjmowaną postawę. Płytkie, śmieszkowate zachowanie w trakcie zdarzenia to nie skutek, jakby chciał to widzieć prokurator działania dla żartu, lecz takiego a nie innego wpływu marihuany na oskarżonego, który w taki niedoskonały sposób usiłował radzić sobie z narastającymi problemami. Sąd Apelacyjny nie kwestionuje przy tym, że takie a nie inne zachowanie oskarżonego, nagrywanie zdarzenia, wysyłanie wiadomości głosowych do przyjaciela J. M. miało na celu zwrócenie na siebie uwagi i zasygnalizowanie wagi stanu w jakim oskarżony się znajdował.

Sąd Apelacyjny nie podzielił zarzutu prokuratora kwestionującego wymiar orzeczonej za ten czyn kary pozbawienia wolności jako rażąco, niewspółmiernie łagodnej i nie znalazł podstaw do jej korekty i wymierzenia w wysokości 25 lat pozbawienia wolności. Wymierzona kara jest adekwatna do stopnia zawinienia i stopnia społecznej szkodliwości czynu, uwzględnia dyrektywy z art. 53 k.k. w tym fakt, że czyn zakończył się na etapie usiłowania, a co za tym idzie skutek nie obejmował śmierci czy uszkodzenia ciała osób będących, oprócz samego oskarżonego przedmiotami zamachu.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku poprzez:

1.  orzeczenie w pkt. I, że oskarżony w zakresie czynu I wyroku działał w wyniku motywacji zasługującej na szczególne potępienie i wymierzenie P. M. za ten czyn kary 25 lat pozbawienia wolności;

2.  orzeczenie w pkt. IV wyroku kary łącznej 25 lat pozbawienia wolności.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ oba wnioski niezasadne

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny lub niezasadny.

Wobec nieuwzględnienia zarzutu apelacji prokuratora wniosek o zmianę nie zasługiwał na uwzględnienie.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

Wskazać wszystkie okoliczności, które sąd uwzględnił z urzędu, niezależnie od granic zaskarżenia
i podniesionych zarzutów (art. 439 k.p.k., art. 440 k.p.k.).

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1

Przedmiot utrzymania w mocy

W zakresie rozstrzygnięć z pkt. I, II, VI, VII, VIII, IX, XI, XII, XIII

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy.

W tej części podniesione w apelacji obrońcy i prokuratora zarzuty nie zostały potwierdzone w postępowaniu apelacyjnym, a nadto sąd odwoławczy nie stwierdził także okoliczności prowadzących do zmiany bądź uchylenia zaskarżonego orzeczenia poza granicami środków odwoławczych.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmiany

Uchylono rozstrzygnięcie o karze łącznej z punktu IV wyroku oraz rozstrzygnięcie o przepadku dowodu rzeczowego z punktu X wyroku.

Połączono kary pozbawienia wolności orzeczone w punkcie I i II zaskarżonego wyroku (I – kara 12 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, II – kara 6 miesięcy pozbawienia wolności) i wymierzono na zasadzie absorpcji karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Zwięźle o powodach zmiany.

Wskazane zmiany związane są z uchyleniem przez Sąd Apelacyjny zaskarżonego wyroku w jego punkcie III i przekazaniem sprawy w tym zakresie do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Warszawie. Uchylenie rozstrzygnięcia o przepadku dowodu rzeczowego z punktu X wyroku podyktowane jest koniecznością przeprowadzenia dodatkowych badań przez biegłego.

Biorąc pod uwagę, że przypisane przestępstwa z pkt I i II wyroku były konsekwencją jednego zdarzenia i pozostawały w ścisłej korelacji czasowej wymierzenie kary łącznej na zasadzie absorpcji jest w ocenie Sądu Apelacyjnego prawidłowe i spełnia cele wynikające z art. 85a k.k.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

----------------------------------------------------------------------------------

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☒ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

W części dotyczącej czynu przypisanego oskarżonemu w punkcie III wyroku konieczne jest przeprowadzenie na nowo, w całości przewodu sądowego. Wobec zmiany pkt 37 art. 4 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, która weszła w życie w dniu 7 maja 2022 r., a więc obowiązywała w dniu wydania wyroku przez sąd I instancji aby uznać, że zabezpieczony susz roślinny stanowi ziele konopii innych niż włókniste musi zawierać powyżej 0,3 procent, a nie jak wcześniej 0.2 procent sumy delta 9 tetrahydrokannabinolu oraz kwasu tetrahydrokannabinolowego. Konieczne jest zatem uzyskanie w tym zakresie nowej opinii biegłego z zakresu badań chemicznych, celem ustalenia czy zabezpieczony susz spełnia tak zmienione kryteria ustawowe.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.

Konieczność warunkowego umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i warunkowego umorzenia ze wskazaniem podstawy prawnej warunkowego umorzenia postępowania.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.

-------------------------------------------------------------------------------------

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Ponownie rozpoznając sprawę Sąd I instancji winien uzyskać nową opinię biegłego z zakresu badań chemicznych, celem ustalenia czy zabezpieczony susz spełnia zmienione kryteria ustawowe.

5.4. Inne rozstrzygnięcia z wyroku

Lp.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

V

Na poczet orzeczonej w punkcie IV wyroku Sądu Apelacyjnego kary łącznej pozbawienia wolności zaliczono oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie, stosownie do treści art. 63 § 1 k.k.

6.  Koszty Procesu

Wskazać oskarżonego.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

VI

zwolniono oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych z uwagi na sytuację materialną i konieczność odbycia kary izolacyjnej.

7.  PODPIS

Izabela Szumniak

Przemysław Radzik Piotr Bojarczuk

1.3 Granice zaskarżenia

Wpisać kolejny numer załącznika 1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Całość rozstrzygnięcia Sądu I instancji

1.3.1 Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2 Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

1.3 Granice zaskarżenia

Wpisać kolejny numer załącznika 2

Podmiot wnoszący apelację

prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

W zakresie punktu I i IV zaskarżonego wyroku

1.3.1 Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2 Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana