Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VI ACa 823/14 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Apelacyjny w Warszawie z 2015-04-22

Sygn. akt VI ACa 823/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 kwietnia 2015r.

Sąd Apelacyjny w Warszawie VI Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SA Ewa Stefańska (spr.)

Sędziowie: SA Marcin Strobel

SO (del.) Aleksandra Kempczyńska

Protokolant: sekr. sądowy Magdalena Męczkowska

po rozpoznaniu w dniu 22 kwietnia 2015 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Sp. z o.o. w W.

przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki

przy udziale zainteresowanego (...) Sp. z o.o. w P.

o przyłączenie do sieci elektroenergetycznej

na skutek apelacji zainteresowanego

od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie – Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów

z dnia 13 marca 2014 r.

sygn. akt XVII AmE 157/11

1.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

I.  oddala odwołanie;

II.  zasądza od powoda (...) Sp. z o.o. w W. na rzecz pozwanego Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki kwotę 360 zł (trzysta sześćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

2.  zasądza od powoda (...) Sp. z o.o. w W. na rzecz zainteresowanego (...) Sp. z o.o. w P. kwotę 370 zł (trzysta siedemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.

Sygn. akt VI ACa 823/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 15 czerwca 2011 r. znak: (...), wydaną na podstawie art. 8 ust. 1 w zw. z art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625 ze zm., zwanej dalej „ustawą - Prawo energetyczne”), po rozpatrzeniu wniosku (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. w sprawie rozstrzygnięcia sporu dotyczącego odmowy zawarcia przez (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. umowy o przyłączenie do sieci elektroenergetycznej farmy wiatrowej (...) o mocy 120 MW, zlokalizowanej w pobliżu miejscowości B. w gminie B., Prezes Urzędu Regulacji Energetyki orzekł, że na przedsiębiorstwie (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. nie ciąży obowiązek zawarcia umowy o przyłączenie do sieci elektroenergetycznej farmy wiatrowej (...) o mocy 120 M, zlokalizowanej w pobliżu miejscowości B. w gminie B..

Powód (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. złożył odwołanie, w którym zaskarżył powyższą decyzję w całości, domagając się jej zmiany poprzez orzeczenie obowiązku zawarcia pomiędzy (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. a powodem umowy o przyłączenie (...) o mocy 120 MW do sieci elektroenergetycznej (...) sp. z o.o. z siedzibą w P., zgodnej z treścią warunków przyłączenia uzgodnionych przez (...) S.A. z siedzibą w K., które bezprawnie nie zostały wydane powodowi przez (...) sp. z o.o. z siedzibą w P., ewentualnie uchylenia decyzji w całości i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki.

Zaskarżonej decyzji powód zarzucił rażące naruszenie:

1) art. 7 ust. 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy - Prawo energetyczne poprzez nieprawidłowe rozstrzygnięcie o braku obowiązku zawarcia umowy o przyłączenie farmy wiatrowej (...) o mocy 120 MW do sieci elektroenergetycznej, podczas gdy istnieją techniczne i ekonomiczne warunki przyłączenia jej do sieci (...) sp. z o.o. z siedzibą w P., co bezspornie potwierdzają dokumenty, tj. „Ekspertyza wpływu przyłączenia farmy wiatrowej w rej. m. P. o mocy 120 MW do sieci elektroenergetycznej (...) sp. z o.o. na pracę sieci elektroenergetycznej (...) oraz „Ekspertyza wpływu przyłączenia farmy wiatrowej w rej. P. o mocy 120 MW do sieci dystrybucyjnej (...) Sp. z o.o. na pracę sieci elektroenergetycznej (...). Suplement zawierający obliczenia do modelu (...), czego dowodzi fakt opracowania na ich podstawie przez (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. projektu warunków przyłączenia farmy wiatrowej do własnej sieci elektroenergetycznej oraz ich pozytywne uzgodnienie przez operatora systemu przesyłowego elektroenergetycznego (...) S.A. z siedzibą w K.;

2) art. 7 oraz art. 77 § 1 w zw. z art. 107 k.p.a. polegające na zaniechaniu ustalenia stanu faktycznego, błędnych ustaleniach w sprawie, zaniechaniu przeprowadzenia dowodów wielokrotnie zgłaszanych przez stronę, co polegało m.in. na:

a) błędnym ustaleniu, że powód nie złożył wniosku o określenie warunków przyłączenia od sieci, pomimo iż wniosek ten był przez wiele miesięcy procedowany prowadzonej przez spółkę (...), która wielokrotnie pisemnie zaakceptowała jego złożenie, a kwestia ta w ogóle nie była sporna;

b) nie znajdującym żadnego uzasadnienia ignorowaniu ponawianego wniosku powoda o wystąpienie przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki do spółki (...) o udostępnienie uzgodnionych warunków przyłączenia dla farmy wiatrowej;

c) pominięciu okoliczności uchylenia się przez spółkę (...) od merytorycznego rozpatrzenia wniosku o przyłączenie;

3) art. 32 Konstytucji RP (zasady równości wobec prawa) oraz art. 8 k.p.a. (zasady pogłębiania zaufania obywateli do organów Państwa) poprzez orzeczenie w sposób rażąco dyskryminujący powoda względem innych podmiotów ubiegających się o przyłączenie do sieci tego samego operatora systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego, tj. inaczej niż w decyzjach Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia 5 lutego 2010 r. znak (...) (utrzymanej w mocy wyrokiem Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 28 października 2010 r., sygn. akt XVII AmE 80/10) oraz z dnia 15 stycznia 2010 r. znak (...);

4) obowiązku dokonywania wykładni prawa krajowego (ustawy - Prawo energetyczne) w sposób zapewniający pełną skuteczność prawa wspólnotowego, wynikającego z art. 82 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, co doprowadziło do rażącego naruszenia:

a) art. 3 ust. 1 i 2 Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych, zmieniającej i w następstwie uchylającej dyrektywy 2001/77/WE oraz 2003/30/WE (Dz. Urz. UE z 5 czerwca 2009 r., L 140/16), tj. takiej wykładni prawa, która realizuje obowiązek wspierania rozwoju odnawialnych źródeł energii przez organy Państw Członkowskich Unii Europejskiej;

b) art. 36e Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/72/WE z dnia 13 lipca 2009 r. dotyczącej wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej i uchylającej Dyrektywę 2003/54/WE (Dz. Urz. UE z 14 sierpnia 2009 r., L 211/55), zgodnie z którym do obowiązków organu regulacyjnego należy ułatwianie dostępu do sieci dla nowych zdolności wytwórczych, w szczególności usuwanie barier, które mogłyby uniemożliwić dostęp nowych podmiotów wchodzących na rynek oraz energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii.

W odwołaniu powód (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. wnosił o dopuszczenie dowodu z dokumentu w postaci projektu warunków przyłączenia farmy wiatrowej (...) do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej (...), przedstawionego do uzgodnienia (...) na podstawie § 8 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 4 maja 2007 r. w sprawie szczegółowych warunków funkcjonowania systemu elektroenergetycznego (Dz. U. Nr 93, poz. 623 ze zm.) na okoliczność istnienia technicznych i ekonomicznych warunków przyłączenia farmy wiatrowej do sieci. W tym celu powód domagał się, aby Sąd Okręgowy, na podstawie art. 248 § 1 k.p.c., zobowiązał (...) SA z siedzibą w K. do przedstawienia powyższego dokumentu.

Ponadto powód - z ostrożności procesowej - wnosił o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z zakresu elektroenergetyki na okoliczność: możliwości przyłączenia do sieci farmy wiatrowej i zakresu potrzebnych do tego prac sieciowych, a także braku wpływu fizycznej lokalizacji poszczególnych turbin wiatrowych na możliwości przyłączenia do sieci farmy wiatrowej oraz pracę sieci elektroenergetycznej w przypadku niezmienionego miejsca przyłączenia farmy wiatrowej. Wnosił również o dopuszczenie dowodu z dokumentu w postaci znajdującego się w aktach administracyjnych wypisu i wyrysu z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy B., na okoliczność możliwości lokalizacji farmy wiatrowej na terenie objętym tym planem.

Pozwany Prezes Urzędu Regulacji Energetyki wnosił o oddalenie odwołania i zasądzenie od powoda na jego rzecz kosztów procesu. Domagał się również oddalenia zgłoszonych w odwołaniu wniosków dowodowych, jako nie mających znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.

(...) sp. z o.o. z siedzibą w P. wnosił o oddalenie odwołania i zasądzenie od powoda na jego rzecz kosztów procesu. Domagał się również oddalenia zgłoszonych w odwołaniu wniosków dowodowych, jako nie mających znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.

Wyrokiem z dnia 13 marca 2014 r. Sąd Okręgowy w Warszawie - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów uchylił zaskarżoną decyzję w całości.

Wyrok Sądu Okręgowego został wydany w oparciu o poniższe ustalenia faktyczne i rozważania prawne.

Wnioskiem z dnia 28 sierpnia 2006 r. (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. wystąpiła do (...) S.A. o określenie warunków przyłączenia do sieci elektroenergetycznej farmy wiatrowej o mocy 120 MW, położonej w gminie B. (k. 60 akt adm.). Pismem z dnia 9 października 2006 r. (...) S.A. określiła niezbędny zakres ekspertyzy wpływu na system elektroenergetyczny przyłączenia farmy wiatrowej zlokalizowanej w rejonie m. B. z łączną mocą przyłączeniową 120 MW (60 turbin wiatrowych x 2 MW), która powinna stanowić załącznik do wniosku o określenie warunków przyłączenia farmy wiatrowej - (k. 62 akt adm.).

W dniu 2 kwietnia 2007 r. powód (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. złożył wniosek o określenie warunków przyłączenia do sieci elektroenergetycznej farmy wiatrowej o mocy 120 MW, położonej w gminie W. (k. 335 akt adm.). Następnie pismem z dnia 21 czerwca 2007 r. powód zwrócił się do (...) S.A. z wnioskiem o zastąpienie wniosku o określenie warunków przyłączenia złożonego w dniu 28 sierpnia 2006 r. przez spółkę z tej samej grupy (...) sp. z o.o., wnioskiem o określenie warunków przyłączenia złożonym w dniu 2 kwietnia 2007 r. przez powoda (k. 338 akt adm.). Operator zaniechał rozpoznawania wniosku (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. i w dalszym ciągu procedował wyłącznie wniosek złożony przez powoda.

W grudniu 2007 r. Politechnika (...) sporządziła „Ekspertyzę wpływu przyłączenia farmy wiatrowej w rej. M. P. o mocy 120 MW do sieci dystrybucyjnej (...) sp. z o.o. na prace sieci elektroenergetycznej (...) (k. 76 akt adm.). Pismem z dnia 19 maja 2008 r. (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. powiadomiła (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. o zakończeniu procesu opiniowania powyższego opracowania oraz przygotowaniu projektu warunków przyłączenia do sieci. Jednocześnie wezwano do dostarczenia dokumentów potwierdzających tytuły prawne wnioskodawcy do obiektów, w których będą używane przyłączane instalacje lub sieci, od ich otrzymania uzależniając przystąpienie do dokonania uzgodnień warunków przyłączenia z (...) S.A. (k. 223 akt adm.). Przy piśmie z dnia 3 czerwca 2008 r. powód przekazał zainteresowanemu dokumenty potwierdzające tytuły prawne upoważniające go do zabudowy siłowniami wiatrowymi wskazanych terenów w gminie W. (k. 224 akt adm.). W ten sposób wniosek został skompletowany.

Przy piśmie z dnia 7 sierpnia 2008 r. (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. przesłał (...) S.A. z siedzibą w W. do uzgodnienia projekt warunków przyłączenia (...) o mocy 120 MW wraz z wnioskiem o określenie warunków przyłączenia oraz ekspertyzą wpływu przyłączenia farmy wiatrowej zlokalizowanej w gminie W. na pracę sieci elektroenergetycznej (k. 225 akt adm.). Pismem z dnia 3 października 2008 r. powód zwrócił się do zainteresowanego o informację na temat daty uzyskania odpowiedzi w sprawie złożonego wniosku o określenie warunków przyłączenia farmy wiatrowej (k. 226 akt adm.). Pismem z dnia 7 października 2008 r. zainteresowany udzielił odpowiedzi, że dotychczas nie otrzymał odpowiedzi od (...) S.A. z siedzibą w W. (k. 227 akt adm.).

Pismem z dnia 26 maja 2009 r. (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. poinformowała Politechnikę (...) sp. z o.o. z siedzibą w W., że przedłożona w dniu 10 stycznia 2008 r. ekspertyza została wykonana zgodnie z zakresem i warunkami jej wykonania (ziwwe). Jednakże w okresie ważności ziwwe zaistniały okoliczności związane ze zmianą zakładanych wcześniej warunków pracy sieci elektroenergetycznej, w wyniku opracowania lub wydania kolejnych warunków przyłączenia dla innych obiektów oraz rozpatrywania innych ekspertyz wpływu na (...). W związku z tym zainteresowany wystąpił do powoda z propozycją wykonania dodatkowych obliczeń dla wariantu obliczeniowego pośredniego VIII-, uwzględniającego dodatkowo w stosunku do wariantu VII farmy wiatrowe spełniające warunki opisane w piśmie (k. 228 i 229 akt adm.). W piśmie z dnia 15 czerwca 2009 r. powód wyraził zgodę na dokonanie dodatkowych przeliczeń, wnosząc o wydanie nowych założeń do ekspertyzy (k. 232 akt adm.).

Pismem z dnia 10 listopada 2009 r. (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. zwróciła się do (...) sp.j. z siedzibą w P. o wykonanie dodatkowych obliczeń dotyczących wariantu (...) dla (...), w załączeniu przekazując szczegółową listę farm wiatrowych stanowiących rozszerzenie pierwotnego wariantu WII (k. 233 akt adm.). Przy piśmie z dnia 24 października 2009 r. (...) sp.j. z siedzibą w P. przesłała zainteresowanemu „Ekspertyzę wpływu przyłączenia farmy wiatrowej w rej. M. P. o mocy 120 MW do sieci dystrybucyjnej (...) sp. z o.o. na prace sieci elektroenergetycznej (...). Suplement zawierający obliczenia dla modelu (...) (k. 234 akt adm.).

W dniu 11 marca 2010 r. weszła w życie ustawa z dnia 8 stycznia 2010 r. o zmianie ustawy - Prawo energetyczne Prawa energetycznego oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 21, poz. 104), która wprowadziła obowiązek wniesienia zaliczki oraz dostarczenia wypisu i wyrysu z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo, w przypadku braku takiego planu, decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu dla nieruchomości określonej we wniosku.

Przy piśmie z dnia 6 września 2010 r. powód złożył wypis i wyrys z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy B. oraz dokumenty potwierdzające tytuły prawne do położonych na terenie gminy B. nieruchomości, w postaci umów dzierżawy zawartych przez (...) sp. z o.o. z siedzibą w W., przy czym decyzją zarządu dokonano przeniesienia praw do tych umów na rzecz (...) sp. z o.o. z siedzibą w W., skoro obie spółki należą do tej samej grupy kapitałowej. W piśmie tym powód poinformował również zainteresowanego, że w stosunku do pierwotnego wniosku zmienione zostały lokalizacje działek oraz moc turbin (k. 258 i 260 akt adm.). W dniu 7 września 2010 r. powód zlecił przelew na rachunek zainteresowanego kwoty 3.000.000 zł tytułem wymaganej ustawą zaliczki (k. 261 akt adm.).

Pismem z dnia 16 września 2010 r. (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. wskazała, że z posiadanej dokumentacji wynika, iż powód ubiega się o przyłączenie kilku farm wiatrowych położonych w różnych lokalizacjach, jednak dla wszystkich tych farm posługuje się jedną nazwą. Mając na celu wspieranie rozwoju (...) zainteresowany odszedł od ścisłego przestrzegania wynikającego z art. 7 ust. 3 i 8d ustawy - Prawo energetyczne wymogu tożsamości lokalizacji farm wiatrowych, jednakże nie dotyczy to sytuacji, gdy tożsamość ta nie dotyczy żadnej z działek gruntu. Ponieważ powód do dnia 7 września 2010 r. nie złożył dokumentów określonych w art. 7 ust. 8d ustawy - Prawo energetyczne dla farmy wiatrowej położonej w gminie W., której dotyczył wniosek z dnia 2 kwietnia 2007 r., na podstawie art. 7 ust. 3 pkt 2 ustawy dnia 8 stycznia 2010 r. o zmianie ustawy - Prawo energetyczne Prawa energetycznego oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 21, poz. 104) wniosek ten został pozostawiony bez rozpatrzenia. Natomiast zainteresowany wskazał, że w związku z zasygnalizowanym przez powoda w dniu 7 września 2010 r. zamiarem ubiegania się o przyłączenie farmy wiatrowej położonej w gminie B., konieczne jest złożenie w tym przedmiocie formalnego wniosku (k. 262 akt adm.).

Powyższy stan faktyczny został ustalony przez Sąd pierwszej instancji na podstawie dokumentów z akt postępowania administracyjnego prowadzonego przed Prezesem Urzędu Regulacji Energetyki. Sąd Okręgowy oddalił wniosek powoda o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego sądowego z zakresu elektroenergetyki na okoliczność istnienia technicznych możliwości przyłączenia farmy wiatrowej do sieci oraz braku wpływu fizycznej lokalizacji poszczególnych turbin na pracę sieci przy niezmienionym miejscu przyłączenia, albowiem uznał, że skoro Prezes Urzędu Regulacji Energetyki nie rozpoznał istoty sprawy, prowadzenie postępowania dowodowego jest przedwczesne. Sąd pierwszej instancji oddalił również wniosek powoda o zobowiązanie (...) S.A. do złożenia projektu warunków przyłączenia, albowiem warunków tych nie wydano powodowi, a przekazanie ich projektu do uzgodnień nie świadczy o istnieniu technicznej możliwości przyłączenia farmy wiatrowej do sieci.

Według Sądu Okręgowego istota sporu w przedmiotowej sprawie dotyczy oceny, czy (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. złożył wniosek o określenie warunków przyłączenia do sieci elektroenergetycznej farmy wiatrowej o mocy 120 MW położonej w gminie B., co wiąże się z kwestią dopuszczalności zmiany treści wniosku.

Sąd pierwszej instancji wyjaśnił, że problematyka złożenia i procedowania wniosku o określenie warunków przyłączenia została uregulowana przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625 ze zm., zwanej dalej „ustawą - Prawo energetyczne”) i rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 4 maja 2007 r. w sprawie szczegółowych warunków funkcjonowania systemu elektroenergetycznego (Dz.U. Nr 93, poz. 623, zwanego dalej „rozporządzeniem systemowym”). Według Sądu Okręgowego procedura ta nie jest w pełni sformalizowana, ponieważ obowiązujące przepisy określają jedynie zarys postępowania z wnioskiem.

Zdaniem Sądu Okręgowego żaden przepis prawa nie zabrania dokonywania zmian wniosku o określenie warunków przyłączenia. Z § 6 rozporządzenia systemowego wynika konieczność złożenia wniosku o określenie warunków przyłączenia, gdy dany podmiot ubiega się o przyłączenia oraz wtedy, gdy podmiot już przyłączony chce zwiększyć zapotrzebowanie na moc przyłączeniową lub zmianie ulegają dotychczasowe warunki i parametry techniczne pracy urządzeń, instalacji i sieci przyłączonego podmiotu. Zatem są to jedyne przypadki, gdy należy złożyć nowy wniosek, zaś w pozostałych przypadkach możliwa jest jego zmiana.

Według Sądu pierwszej instancji zmiana może dotyczyć każdego elementu wniosku, w tym lokalizacji obiektu przyłączanego. Przepisy bowiem określają, jaką treść powinien zawierać wniosek, lecz nie wskazują na to, że treść ta nie może ulec zmianie (art. 7 ust. 3b i 8d ustawy - Prawo energetyczne, § 7 ust. 3 rozporządzenia systemowego). Trafność tego stanowiska potwierdza treść wydanego przez zainteresowanego Komunikatu z dnia 18 sierpnia 2010 r., w którym wskazano na możliwość zmian treści wniosku w zakresie lokalizacji obiektu przyłączanego. Z Komunikatu tego wynika, że jeżeli choć jedna działka gruntu jest tożsama z działkami pierwotnie wskazanymi jako miejsce lokalizacji inwestycji, należy uznawać, że zachowana jest tożsamość farmy wiatrowej. Zdaniem Sądu Okręgowego powyższa zasada jest arbitralna i nie ma uzasadnienia merytorycznego, więc nie powinna być stosowana.

Sąd Okręgowy wskazał, że istnienie możliwości zmiany treści uprzednio złożonego wniosku powoduje, że pozostawienie przez zainteresowanego bez rozpoznania wniosku powoda o określenie warunków przyłączenia farmy wiatrowej zlokalizowanej w gminie B., było nieuzasadnione. Po wejściu w życie ustawy z dnia 8 stycznia 2010 r. o zmianie ustawy - Prawo energetyczne Prawa energetycznego oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 21, poz. 104) (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. powtórnie skompletował wniosek, który powinien zostać rozpoznany merytorycznie.

Za niesłuszny uznał Sąd pierwszej instancji podniesiony przez zainteresowanego zarzut, że możliwość zmiany treści wniosku powodowałaby blokowanie przez długi czas możliwości przyłączenia do sieci innych podmiotów. Sąd Okręgowy podkreślił, że powód złożył wniosek o określenie warunków przyłączenia farmy wiatrowej do sieci w dniu 2 kwietnia 2007 r. i wniosek ten stał się kompletny w dniu 3 czerwca 2008 r., z chwilą udokumentowania tytułów prawnych do nieruchomości. W tej dacie § 9 pkt 4 rozporządzenia systemowego określał termin rozpoznania wniosku na 90 dni liczone od daty skompletowania wniosku. W tym terminie zainteresowany nie określił warunków przyłączenia, albowiem (...) S.A. z siedzibą w W. uzgodnił projekt warunków przyłączenia farmy wiatrowej dopiero w maju 2009 r. Wówczas zainteresowany stwierdził konieczność sporządzenia suplementu do ekspertyzy, ze względu na zachodzące zmiany zakładanych wcześniej warunków pracy sieci elektroenergetycznej, w wyniku opracowania lub wydania kolejnych warunków przyłączenia dla innych obiektów. W tej sytuacji ekspertyza zawsze mogłaby zostać uznana za zdezaktualizowaną, a operator mógłby w nieskończoność zwlekać z rozpoznaniem wniosku o określenie warunków przyłączenia do sieci.

Według Sądu Okręgowego długotrwały, przekraczający wielokrotnie ustalone prawem terminy, proces rozpoznawania wniosku, doprowadził do tego, że powoda zastała istotna zmiana ustawy - Prawo energetyczne. Zmieniły się wymagania dotyczące wniosku o określenie warunków przyłączenia do sieci, zaś powód został objęty tymi nowymi zasadami. Art. 7 ust. 2 ustawy nowelizującej nałożył na podmiot ubiegający się o określenie warunków przyłączenia obowiązek wniesienia zaliczki oraz dostarczenia, w terminie 180 dni od dnia wejścia w życie ustawy, wypisu i wyrysu z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo, w przypadku braku takiego planu, decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu dla nieruchomości określonej we wniosku. Zdaniem Sądu pierwszej instancji zmiana lokalizacji działek, na których miały być posadowione turbiny, była konieczna ze względu na zmianę uwarunkowań prawnych. Sytuacja taka nie zaistniałaby, gdyby zainteresowany we właściwym czasie rozpoznał wniosek.

Zdaniem Sądu pierwszej instancji o niekonsekwencji postępowania zainteresowanego świadczy również fakt, że ziwwe zostały wydane pierwotnie dla spółki (...) sp. z o.o. z siedzibą w W., budującej farmę wiatrową w gminie B.. Następnie powód (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. w porozumieniu z zainteresowanym zastąpił wniosek o określenie warunków przyłączenia dla tej farmy, na wniosek o wydanie warunków dla farmy położonej w gminie W.. Ponieważ tylko jeden wniosek był procedowany, „zastąpienie” to zostało zaakceptowane przez zainteresowanego. Operacja zmiany lokalizacji farmy wiatrowej, polegająca na połączeniu dwóch wniosków w jeden, miała więc miejsce już wcześniej.

W ocenie Sądu Okręgowego powód przez cały czas zamierzał przyłączyć do sieci farmę wiatrową o mocy 120 MW, przy czym miejsce jej przyłączenia do sieci, bez względu na lokalizację działek, miało pozostać to samo. Pomimo zmiany treści wniosku przez zmianę lokalizacji działek, wniosek winien być procedowany merytorycznie przez zainteresowanego, a odmowa określenia warunków przyłączenia mogłaby opierać się wyłącznie na treści art. 7 ust. 1 ustawy - Prawo energetycznego, tj. braku technicznych i ekonomicznych warunków przyłączenia. Tymczasem zainteresowany, bazując na arbitralnie przyjętych przez siebie zasadach uznawania tożsamości przyłączanych obiektów, bezzasadnie odmówił merytorycznego rozpoznania wniosku.

Sąd pierwszej instancji uznał, iż Prezes Urzędu Regulacji Energetyki wadliwie ustalił stan faktyczny sprawy, niesłusznie przyjmując, że powód nie złożył formalnego wniosku o określenie warunków przyłączenia do sieci. W tej sytuacji Sąd Okręgowy stwierdził, że organ regulacyjny nie rozpoznał istoty sprawy, co skutkowało koniecznością uchylenia zaskarżonej decyzji.

Od wyroku Sądu Okręgowego apelację wniósł zainteresowany (...) sp. z o.o. z siedzibą w P..

Apelacją z dnia 22 kwietnia 2014 r. zainteresowany zaskarżył wyrok Sądu Okręgowego w całości, wnosząc o jego zmianę poprzez oddalenie odwołania, ewentualnie uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania. Zainteresowany zarzucił wyrokowi Sądu Okręgowego:

1) naruszenie art. 7 ust. 8d ustawy - Prawo energetyczne w zw. z art. 7 ust. 2 i 3 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 2010 r. o zmianie ustawy - Prawo energetyczne oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 21, poz. 104, zwanej dalej „ustawą nowelizującą”) poprzez uznanie, że przewidziany przepisami ustawy nowelizującej wymóg dostarczenia przedsiębiorstwu energetycznemu dokumentu „wskazującego na możliwość lokalizacji inwestycji, której dotyczy wniosek o określenie warunków przyłączenia” został właściwie wypełniony przez powoda poprzez dostarczenie dokumentów planistycznych dotyczących innego obiektu i w innej lokalizacji niż tego, którego dotyczył wniosek o określenie warunków przyłączenia;

2) dokonanie niepełnych ustaleń faktycznych poprzez brak poczynienia istotnego dla sprawy ustalenia, że wniosek o określenie warunków przyłączenia złożony przez powoda w dniu 2 kwietnia 2007 r. dotyczył obiektu położonego na konkretnych działkach gruntu w gminie W. (dz. nr (...) obr. P., dz. nr (...) obr. T., (...) obr. G., (...) obr. K., (...) obr. K.), nadto, że wniosek dotyczył źródła energii składającego się z konkretnych urządzeń elektroenergetycznych (60 turbin (...) 2 MW) powiązanych ze sobą w opisany we wniosku sposób - przy wniosku przedłożono podkład geodezyjny przedstawiający sposób usytuowania obiektu i wzajemnych powiązań turbin oraz szczegółowe dane techniczne planowanych do użycia urządzeń i instalacji wewnętrznych - oraz że dane te były uwzględniane w treści ekspertyzy wpływu przyłączenia obiektu na sieć sporządzonej na podstawie wniosku (s. 4-20, 81, 84, 89, 94, 103-104, 117 ekspertyzy), jak również brak uwzględnienia treści prawa powszechnie obowiązującego - aktu prawa miejscowego w postaci miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy W. i w konsekwencji brak dokonania ustalenia, iż powyższy obiekt nie może i nie mógł od początku powstać ze względu na treść miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy W., co oznacza niewypełnienie przez powoda wymogu ustawowego z art. 7 ust. 8d ustawy - Prawo energetyczne oraz art. 7 ust. 2 i 3 pkt 2 ustawy nowelizującej;

3) naruszenie art. 227 k.p.c. w zw. z art. 233 § 1 k.p.c. poprzez brak uwzględnienia treści i znaczenia znajdujących się w aktach sprawy dokumentów, w tym treści wniosku powoda o określenie warunków przyłączenia z dnia 2 kwietnia 2007 r. i załączonych do niego dokumentów oraz treści ekspertyzy wpływu przyłączenia na sieć sporządzonej na podstawie tych dokumentów, które świadczą o prowadzeniu postępowania przyłączeniowego i dokonywania obliczeń dotyczących przyłączenia konkretnego obiektu, położonego w konkretnej lokalizacji i określonego przez treść konkretnych danych technicznych przedstawionych przez powoda;

4) naruszenie art. 7 ust. 1, 3, 3a, 3b, 8a-8d, 8d 1 -8d 9, 8e-8k, 9 ustawy - Prawo energetyczne oraz § 4, § 6 ust. 1 i 3, § 7 ust. 1-5, § 8, § 9 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 4 maja 2007 r. w sprawie szczegółowych warunków funkcjonowania systemu elektroenergetycznego (Dz. U. Nr 93, poz. 623, zwanego dalej „rozporządzeniem systemowym”) poprzez uznanie, że postępowanie o określenie warunków przyłączenia „nie jest w pełni sformalizowane”, a w związku z tym wniosek o określenie warunków przyłączenia może ulegać zmianom w trakcie postępowania przyłączeniowego w zakresie danych wymaganych przez powyższe przepisy publicznoprawne do jednoznacznego określenia już w treści wniosku o przyłączenie;

5) naruszenie art. 7 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 81 pkt 2 i art. 9c ust. 3 pkt 9 ustawy - Prawo energetyczne poprzez pominięcie zasady równoprawnego traktowania podmiotów ubiegających się o przyłączenie wysłowionej w art. 7 ust. 1 ustawy - Prawo energetyczne oraz pominięcie kwestii ograniczoności mocy przyłączeniowych i konkurowania podmiotów ubiegających się o przyłączenie o te moce w warunkach przejrzystości i transparentności danych sieciowych (art. 7 ust. 81 pkt 2 i art. 9c ust. 3 pkt 9 ustawy - Prawo energetyczne) poprzez uznanie, że dopuszczalne jest „blokowanie mocy przyłączeniowej” w danym rejonie przez inwestora poprzez składanie przez niego wniosku o przyłączenie obiektu, którego w ogóle nie może wybudować i dopiero w toku postępowania ustalanie przez inwestora lokalizacji i parametrów technicznych obiektu, co blokuje w czasie trwania tego postępowania mocy przyłączeniowe dla innych należycie przygotowanych wniosków (zjawisko zajmowania miejsca w kolejce przyłączeniowej przez fikcyjne/niesprecyzowane wnioski);

6) naruszenie art. 7a ust. 1 pkt 1, 4 i 5 ustawy - Prawo energetyczne poprzez uznanie, że zmiana lokalizacji (z czym wiąże się całkowita zmiana przebiegu instalacji i elementów przyłącza) oraz zmiana urządzeń nie wpływa na przedmiot postępowania i kwestię spełniania przez obiekt wymogów technicznych i eksploatacyjnych związanych z bezpieczeństwem pracy systemu, jakością energii i ochroną środowiska;

7) naruszenie art. 9g ust. 1, 4 pkt 1, 7, 9 i 12 ustawy - Prawo energetyczne poprzez pominięcie, że procedura postępowania przyłączeniowego - niezależnie od szczegółowej regulacji w ustawie - Prawo energetyczne i w rozporządzeniu systemowym - jest także formalnie i szczegółowo uregulowana w Instrukcji (...) i Eksploatacji Sieci Dystrybucyjnej, która to Instrukcja, po jej zatwierdzaniu decyzją Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki, staje się częścią decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki, jest ogłaszana w publicznym biuletynie (...) i obowiązuje wszystkich użytkowników systemu, a przewidziana Instrukcją procedura nie przewiduje możliwości zmian treści wniosku w trakcie postępowania przyłączeniowego;

8) naruszenie art. 7 ust. 1 ustawy - Prawo energetyczne oraz 21 ust. 1 i art. 22 Konstytucji RP i art. 56 pkt 4,15 i 18 ustawy - Prawo energetyczne poprzez uznanie, że w postępowaniu przyłączeniowym obowiązuje wobec podmiotu ubiegającego się o przyłączenie zasada „co nie jest wyraźnie zabronione, jest dozwolone”, a w związku z tym, że podmiot ten może dowolnie zmieniać złożony już wniosek, przy czym Sąd pominął, że oznaczałoby to nałożenie na przedsiębiorstwo sieciowe obowiązków nie wyrażonych w ustawie, np. konieczność ponownego badania formalnego nowych danych i dokumentów, konieczność opracowania nowych ekspertyz i warunków przyłączenia, co każdorazowo wydłużałoby czas rozpoznawania wniosku; tymczasem obowiązek przyłączenia ma charakter publicznoprawny, obowiązek ten jako stanowiący wyjątek od konstytucyjnej zasady swobody działalności gospodarczej i zasady ochrony własności przedsiębiorstwa sieciowego ma charakter wyjątkowy i należy go interpretować ściśle, zwłaszcza skoro za jego naruszenie grozi odpowiedzialność o charakterze karnoadministracyjnym (art. 56 pkt 4, 15 i 18 ustawy - Prawo energetyczne);

9) naruszenie art. 7 ust. 8g ustawy - Prawo energetyczne oraz § 9 rozporządzenia systemowego poprzez brak uwzględnienia treści powyższych przepisów i brak wzięcia pod uwagę przy wysnuwaniu przez Sąd konkluzji, że dane z wniosku o określenie warunków przyłączenia mogą podlegać zmianom w trakcie procedowania tego wniosku, w jaki sposób przedsiębiorstwo sieciowe miałoby mieć wówczas możliwość dotrzymywania wymaganych tymi przepisami terminów (30-, 90-, 150-dniowych) na rozpatrzenie wniosku o określenie warunków przyłączenia, jeżeli wniosek o przyłączenie mógłby w trakcie jego rozpatrywania być w dowolnej chwili zmieniany przez inwestora, zwłaszcza w kontekście zagrożenia przedsiębiorstwa sieciowego karami pieniężnymi za nieterminowe bądź niewłaściwe rozpoznanie wniosku (art. 56 pkt 4, 15 i 18 ustawy - Prawo energetyczne);

10) naruszenie art. 7 ust. 8d ustawy - Prawo energetyczne w zw. z art. 7 ust. 2 ustawy nowelizującej poprzez poczynienie nieuprawnionej konstatacji, że zmiana przez powoda danych objętych wnioskiem o określenie warunków przyłączenia była w niniejszej sprawie tylko efektem przedłużenia się postępowania do czasu wejścia w życie przepisów ustawy nowelizującej, a niewzięcie przez Sąd pod uwagę, że zmiana ta wynikała w rzeczywistości z tego, że inwestor nie był w stanie wybudować pierwotnie deklarowanego w danej lokalizacji obiektu, którego dotyczyło wszczęte przez niego postępowanie; wejście zaś w życie ustawy nowelizującej jedynie przyśpieszyło wykrycie tej pierwotnej wadliwości złożonego wniosku, gdyż zmusiło powoda do wyjawienia, czy objęty wnioskiem obiekt w ogóle może powstać.

Powód (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. wnosił o oddalenie apelacji i zasądzenie kosztów postępowania apelacyjnego.

Pozwany Prezes Urzędu Regulacji Energetyki nie zajął stanowiska co do apelacji.

Sąd Apelacyjny zważył:

Apelacja zasługuje na uwzględnienie.

W przedmiotowej sprawie Sąd Okręgowy dokonał prawidłowych, choć niepełnych ustaleń faktycznych, które Sąd Apelacyjny przyjmuje za własne. Powyższe ustalenia faktyczne w postępowaniu odwoławczym wymagają jedynie doprecyzowania, wyłącznie na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach administracyjnych i wyłącznie w zakresie, jaki wynika z zarzutów podniesionych w punktach 2 i 3 apelacji, co Sąd Apelacyjny poniżej uczynił. Natomiast rozważania prawne Sądu pierwszej instancji są całkowicie wadliwe.

Ma rację zainteresowany zarzucając w apelacji, że Sąd Okręgowy pominął istotne dla rozstrzygnięcia sprawy ustalenie, iż wniosek powoda z dnia 2 kwietnia 2007 r. o określenie warunków przyłączenia dotyczył obiektu położonego na konkretnych działkach gruntu w gminie W., tj. dz. nr (...) obr. P., dz. nr (...) obr. T., (...) obr. G., (...) obr. K., (...) obr. K., a nadto dotyczył on źródła energii składającego się z konkretnych urządzeń elektroenergetycznych, tj. 60 turbin (...) 2 MW, powiązanych ze sobą w opisany we wniosku sposób. Dane te zostały uwzględnione w treści ekspertyzy wpływu przyłączenia obiektu na sieć, sporządzonej na podstawie wniosku powoda z dnia 2 kwietnia 2007 r. Nie dokonując powyższych ustaleń na podstawie zgormadzonego materiału dowodowego, Sąd pierwszej instancji dopuścił się naruszenia art. 227 k.p.c. i art. 233 § 1 k.p.c., co zainteresowany zarzucił w apelacji.

Dlatego słuszne jest twierdzenie zainteresowanego, że w prowadzonym przez niego postępowaniu przyłączeniowym sporządzono ekspertyzę, w której dokonano obliczeń dotyczących przyłączenia konkretnego obiektu, położonego w konkretnej lokalizacji i określonego przez treść konkretnych danych technicznych, przedstawionych przez powoda we wniosku. Tak więc sporządzona ekspertyza dotyczyła farmy wiatrowej położonej w gminie W., składającej się z 60 turbin (...) 2 MW, powiązanych ze sobą w opisany we wniosku sposób. Na podstawie tej właśnie ekspertyzy zainteresowany przystąpił do uzgadniania treści warunków przyłączenia z nadrzędnym operatorem sieci przesyłowej. Następnie, na skutek zmiany zakładanych wcześniej warunków pracy sieci elektroenergetycznej, w wyniku opracowania lub wydania kolejnych warunków przyłączenia dla innych obiektów oraz rozpatrywania innych ekspertyz wpływu na (...), opracowane zostały dodatkowe obliczenia dla wariantu obliczeniowego pośredniego VIII-, uwzględniającego dodatkowo w stosunku do wariantu VII kolejne farmy wiatrowe. Jednakże cały czas przedmiotem analizy był obiekt opisany przez powoda we wniosku.

Trafnie wskazuje zainteresowany, że powód nigdy nie złożył wniosku o określenie warunków przyłączenia farmy wiatrowej położonej na terenie gminy B.. W dniu 28 sierpnia 2006 r. z wnioskiem o określenie warunków przyłączenia do sieci elektroenergetycznej farmy wiatrowej o mocy 120 MW, położonej w gminie B. wystąpiła (...) sp. z o.o. z siedzibą w W.. Jednakże spółka ta, pomimo że należy do tej samej grupy kapitałowej, co powód, jest osobnym od niego bytem prawnym i jej działania nie wywołują skutków prawnych dla (...) sp. z o.o. z siedzibą w W.. Dlatego powód nie mógł skutecznie domagać się „zastąpienia” swojego wniosku z dnia 2 kwietnia 2007 r. wnioskiem złożonym przez inną spółkę w dniu 28 sierpnia 2006 r., co bezskutecznie próbował uczynić pismem z dnia 21 czerwca 2007 r. skierowanym do (...) S.A. Sąd Okręgowy całkowicie dowolnie przyjął, że między tymi spółkami istnieje następstwo prawne, nie wskazując podstawy prawnej swojego rozumowania.

Po raz kolejny bezskuteczną próbę modyfikacji wniosku powód podjął w piśmie z dnia 6 września 2010 r., w którym poinformował zainteresowanego, że w stosunku do pierwotnego wniosku zmienione zostały lokalizacje działek oraz moc turbin. Powód zdecydował się wybudować farmę wiatrową w gminie B., zamiast w gminie W.. Ponadto zdecydował się zastąpić planowane 60 turbin (...) 2 MW przez 40 turbin (...) MW, połączonymi ze sobą w inny sposób, innymi instalacjami wewnętrznymi. Nie zmieniła się jedynie zbiorcza moc turbin wynosząca 120 MW. Do pisma tego powód dołączył wypis i wyrys z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy B. oraz dokumenty potwierdzające tytuły prawne do położonych na terenie gminy B. nieruchomości, w postaci umów dzierżawy zawartych przez (...) sp. z o.o. z siedzibą w W., przy czym decyzją zarządu dokonano przeniesienia praw do tych umów na rzecz (...) sp. z o.o. z siedzibą w W., wskazując, że obie spółki należą do tej samej grupy kapitałowej.

W ocenie Sądu Apelacyjnego miał rację zainteresowany uznając, że powołane pismo powoda zmierzało w rzeczywistości nie do modyfikacji wniosku dotyczącego tej samej inwestycji, lecz do zastąpienia wniosku z dnia 2 kwietnia 2007 r. innym wnioskiem, dotyczącej zupełnie innej inwestycji. Dlatego słusznie uznał (...) sp. z o.o. z siedzibą w P., że skoro powód do dnia 7 września 2010 r., wynikającego z treści art. 7 ust. 2 ustawy nowelizującej, nie złożył dokumentów określonych w art. 7 ust. 8d ustawy - Prawo energetyczne dla farmy wiatrowej położonej w gminie W., której dotyczył wniosek z dnia 2 kwietnia 2007 r., na podstawie art. 7 ust. 3 pkt 2 ustawy nowelizującej wniosek ten należało pozostawić bez rozpatrzenia. Apelujący trafnie bowiem wskazuje, że powód nie złożył dokumentów planistycznych dotyczących objętej wnioskiem farmy wiatrowej położonej w gminie W., natomiast złożenie tych dokumentów dla inwestycji położonej w gminie B. było bezprzedmiotowe, skoro powód nie złożył wniosku o określenie warunków przyłączenia takiej farmy. Przyjmując inną wykładnię, Sąd Okręgowy naruszył art. 7 ust. 8d ustawy - Prawo energetyczne w zw. z art. 7 ust. 2 i 3 pkt 2 ustawy nowelizującej, co zarzucił zainteresowany w apelacji.

Trafnie również zarzucił zainteresowany Sądowi pierwszej instancji naruszenie art. 7 ust. 1, 3, 3a, 3b, 8a-8d, 8d 1 -8d 9, 8e-8k, 9 ustawy - Prawo energetyczne oraz § 4, § 6 ust. 1 i 3, § 7 ust. 1-5, § 8, § 9 rozporządzenia systemowego poprzez całkowicie dowolne przyjęcie, że postępowanie o określenie warunków przyłączenia „nie jest w pełni sformalizowane”, a w związku z tym wniosek o określenie warunków przyłączenia w trakcie postępowania przyłączeniowego może ulegać dowolnym zmianom. Wbrew twierdzeniom Sądu Okręgowego, zarówno treść wniosku, jak i przebieg postępowania przyłączeniowego, zostały precyzyjnie uregulowane w przepisach prawa, a także, co słusznie zauważył skarżący, w Instrukcji (...) i Eksploatacji Sieci Dystrybucyjnej.

W szczególności z § 7 ust. 3 rozporządzenia systemowego wynika, ze wniosek o określenie warunków przyłączenia farm wiatrowych powinien także określać: liczbę jednostek wytwórczych farmy wiatrowej, typy generatorów, a także przewidywane wartości parametrów elektrycznych sieci i transformatorów wchodzących w skład instalacji i urządzeń farmy wiatrowej. Sąd pierwszej instancji niesłusznie więc skupił się jedynie na kwestii tożsamości działek gruntu, całkowicie pomijając fakt, że powód usiłował w sposób nieformalny zastąpić dotychczasowy wniosek całkiem innym, dotyczącym innej inwestycji, w której miały być użyte inne turbiny. Tymczasem zmiany wniosku można uznać za dopuszczalne tylko w takim zakresie, w jakim nie prowadzą do zmian podmiotów lub przedmiotu postępowania przyłączeniowego, do czego dążył powód w niniejszej sprawie. Przyjęcie przeciwnego poglądu przez Sąd pierwszej instancji skutkowało naruszeniem art. 7a ust. 1 pkt 1, 4 i 5 ustawy - Prawo energetyczne, co słusznie zarzucił zainteresowany. Trafnie zarzucono też Sądowi Okręgowemu naruszenie art. 7 ust. 1 ustawy - Prawo energetyczne oraz 21 ust. 1 i art. 22 Konstytucji RP i art. 56 pkt 4,15 i 18 ustawy - Prawo energetyczne oraz art. 7 ust. 8g ustawy - Prawo energetyczne oraz § 9 rozporządzenia systemowego.

Trafnie zarzucił apelujący Sądowi Okręgowemu naruszenie art. 7 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 81 pkt 2 i art. 9c ust. 3 pkt 9 ustawy nowelizującej poprzez przyjęcie takiej ich wykładni, która sanuje praktykę „blokowania mocy przyłączeniowej” w danym rejonie poprzez składanie przez inwestora niesprecyzowanych wniosków i dopiero w toku postępowania przyłączeniowego ustalanie lokalizacji i parametrów technicznych obiektu. Jak słusznie wskazał zainteresowany w apelacji, zjawisko „zajmowania miejsca w kolejce przyłączeniowej” stanowi przeszkodę w realizacji wniosków przygotowanych należycie przez innych inwestorów.

Natomiast Sąd Apelacyjny nie ocenia sformułowanego w apelacji zarzutu naruszenia przez Sąd Okręgowy art. 7 ust. 8d ustawy - Prawo energetyczne w zw. z art. 7 ust. 2 ustawy nowelizującej poprzez poczynienie nieuprawnionej konstatacji, że zmiana przez powoda danych objętych wnioskiem o określenie warunków przyłączenia była w niniejszej sprawie tylko efektem przedłużenia się postępowania do czasu wejścia w życie przepisów ustawy nowelizującej. Okoliczność ta nie ma bowiem istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy. Wbrew temu, co stwierdził Sąd pierwszej instancji w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, fakt opóźnienia rozpoznania wniosku powoda w postępowaniu przyłączeniowym nie mógł bowiem wpłynąć na ocenę istnienia potrzeby merytorycznego rozpoznania tego wniosku. Niezależnie od terminowości działań podejmowanych przez zainteresowanego, w sytuacji, gdy powód nie złożył w ustawowym terminie dokumentów określonych w art. 7 ust. 8d ustawy - Prawo energetyczne dla farmy wiatrowej położonej w gminie W., której dotyczył jego wniosek z dnia 2 kwietnia 2007 r., na podstawie art. 7 ust. 3 pkt 2 ustawy nowelizującej wniosek ten należało pozostawić bez rozpatrzenia.

Podstawą orzeczenia Sądu Apelacyjnego był art. 386 § 1 k.p.c. O kosztach procesu w postępowaniu apelacyjnym orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Agnieszka Hydzik
Podmiot udostępniający informację: Sąd Apelacyjny w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację:  Ewa Stefańska,  Marcin Strobel ,  Aleksandra Kempczyńska
Data wytworzenia informacji: