Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Warszawie

POSTANOWIENIE

Dnia 2 czerwca 2025 r.

Sąd Apelacyjny w Warszawie VII Wydział Gospodarczy i Własności Intelektualnej

w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Przemysław Feliga

po rozpoznaniu w dniu 2 czerwca 2025 r. w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa M. K.

przeciwko (...) Bank S.A. w W.

o zobowiązanie do złożenia oświadczeń i dokumentów

na skutek apelacji powódki

od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie

z dnia 16 września 2019 r., sygn. akt XVI GC 932/18

postanawia:

na podstawie art. 732 k.p.c. w związku z art. 755 § 1 k.p.c. w związku z art. 179 § 3 k.p.c. w związku z art. 267 akapit trzeci Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w związku z art. 2, art. 4 ust. 3, art. 19 ust. 1 akapit drugi Traktatu o Unii Europejskiej w związku z art. 47 Karty Praw Podstawowych udzielić w sprawie VII AGa 461/19 Sądu Apelacyjnego w Warszawie na czas trwania postępowania przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej wszczętego pytaniami prawnymi Sądu Apelacyjnego w Warszawie zadanymi przez ten sąd postanowieniami z 17 stycznia 2025 r., Addendum z 31 stycznia 2025 r., oraz z 2 czerwca 2025 r. tymczasowej ochrony sądowej praw i zasad gwarantowanych prawem Unii Europejskiej przez:

1.  zawieszenie wobec sędziego (...) (...)stosowania w sprawie VII AGa 461/19 Sądu Apelacyjnego w Warszawie przepisów ustawowych oraz przepisów niższej rangi o przydziale spraw oraz wyznaczaniu i zmianie składu sądu oraz zastępstw sędziego referenta przez sędziego zastępcę lub sędziego dyżurnego, tj. art. 45, art. 47a, art. 47b ustawy z 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (tj. Dz. U. z 2024 r., poz. 334) oraz § 43, § 69, § 70, § 71, § 72, § 73, § 84 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 23 grudnia 2015 r. – Regulamin urzędowania sądów powszechnych (Dz.U. z 2024 r. poz. 867);

2.  zakazanie sędziemu (...) (...)podejmowania w sprawie VII AGa 461/19 Sądu Apelacyjnego w Warszawie wszelkich czynności faktycznych oraz pisemnych decyzji procesowych w postaci zarządzeń i orzeczeń.

Przemysław Feliga

Sędzia

Sądu Apelacyjnego w Warszawie

Sygn. akt VII AGa 461/19

UZASADNIENIE

1.  Postanowieniami z 17 stycznia 2025 r. oraz 2 czerwca 2025 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie zadał Trybunałowi Sprawiedliwości Unii Europejskiej pytania prawne związane z kwalifikacją sądu krajowego jako sądu niezależnego i bezstronnego ustanowionego uprzedni na mocy ustawy w świetle art. 2, art. 19 ust. 1 akapit drugi Traktatu o Unii Europejskiej w zw. z art. 47 Karty Praw Podstawowych, w składzie którego zasiadali sędziowie wyznaczeni do rozpoznania sprawy z rażącym naruszeniem przez sędziego (...) przepisów prawa krajowego o przydziale spraw oraz wyznaczaniu i zmianie składu sądu ze szkodą dla interesu publicznego i prywatnego stron.

2.  W wyroku Trybunału Sprawiedliwości z 21 lutego 1991 r. w sprawach połączonych C-143/88 i C-92/89, Zukerfabrik Süderdithmarsche i Zukerfabrik Soest wyjaśniono, że sąd państwa członkowskiego może zawiesić środek krajowy, jeżeli ma poważne wątpliwości co do ważności aktu wspólnotowego, na podstawie którego został wydany, a istnieje nagłe niebezpieczeństwo poważnej i nieodwracalnej szkody dla stron, oraz jeżeli sąd krajowy właściwie uwzględnił interes Wspólnoty. Sądy krajowe powinny stosować środki tymczasowe dla ochrony praw wynikających z prawa wspólnotowego, którym w sposób wyraźny przeciwstawia się postanowieniom prawa krajowego, jeśli w sprawie toczy się postępowanie przed Trybunał Sprawiedliwości na podstawie art. 267 TFUE.

3.  W wyroku Trybunału Sprawiedliwości z 19 czerwca 1990 r. w sprawie C-213/89 Królowa v. Sekretarz Stanu ds. Transportu ex parte Factortame Ltd. i inni, stwierdzono, że pełna skuteczność prawa wspólnotowego (unijnego) byłaby podważona, jeżeli norma prawa wewnętrznego zabraniałaby sądowi rozpatrującemu sprawę na podstawie prawa wspólnotowego tymczasowego odejścia od stosowania prawa wewnętrznego w celu zapewnienia pełnej skuteczności orzeczenia wydanego w przedmiocie istnienia praw na gruncie prawa UE. Sąd taki zobowiązany jest tymczasowo uchylić taką normę wewnętrzną. Swoje stanowisko Trybunał konsekwentnie wywodzi z zasady lojalnej współpracy (inaczej zwaną zasadą solidarności – początkowo uregulowaną w art. 5 traktatu o EWG, następnie art. 10 TWE, aż obecnie w art. 4 ust. 3 TUE), zgodnie z którą obowiązkiem o charakterze pozytywnym ciążącym na wszystkich państwach członkowskich w ramach integracji europejskiej jest podejmowanie wszelkich działań, które są niezbędne do realizacji ciążących na nich zobowiązań. Wybór właściwych środków i metod działania pozostaje w gestii organów państw członkowskich, niemniej mają one zapewnić efektywną ochronę prawną podmiotom nabywającym określone prawa na podstawie prawa unijnego (wspólnotowego). W celu pełnej realizacji tej zasady sąd państwa członkowskiego może uciekać się również do środków nieznanych danemu systemowi prawa wewnętrznego tego państwa.

4.  W wyroku Trybunału Sprawiedliwości z 13 marca 2007 r. w sprawie C-432/05, stwierdzono, że zasadę skutecznej ochrony sądowej należy interpretować w ten sposób, że wymaga ona istnienia w porządku prawnym państwa członkowskiego możliwości skorzystania ze środków tymczasowych polegających na zawieszeniu stosowania przepisów krajowych do czasu wydania rozstrzygnięcia w przedmiocie zgodności z prawem wspólnotowym.

5.  Sąd krajowy wskazuje, że zostały spełnione wszystkie przesłanki udzielenia zabezpieczenia, tj. przedmiot sporu VII AGa 461/19 dotyczy wykładni prawa Unii Europejskiej, zachodzi potrzeba udzielenia stronom ochrony w zakresie dostępu do sądu niezależnego i bezstronnego ustanowionego uprzednio na mocy ustawy w świetle art. 2, art. 19 ust. 1 akapit drugi Traktatu o Unii Europejskiej w zw. z art. 47 Karty Praw Podstawowych, działania sędziego (...) rażąco naruszają przepisy prawa krajowego o przydziale spraw oraz o wyznaczaniu i zmianie składu sądu ze szkodą dla interesu publicznego i prywatnego stron, zachodzi potrzeba ochrony prawa i zasad Unii Europejskiej, której nie można byłoby osiągnąć, bez udzielenia zabezpieczenia.

6.  Postępowanie przed Trybunałem Sprawiedliwości zostało wszczęto z urzędu, co oznacza, że sąd krajowy może także udzielić z urzędu zabezpieczenia roszczenia niepieniężnego (art. 732 k.p.c.).

7.  W świetle art. 755 § 1 pkt 1 k.p.c. zabezpieczenie ma służyć unormowaniu praw i obowiązków stron lub uczestników postępowania na czas trwania postępowania, a zatem spowodować stworzenie nowego prowizorycznego stanu. Oznacza to, że można zawiesić na pewien czas stosowanie przepisów prawa wobec określonego podmiotu, gdyby w przeciwnym razie mogło dojść do niekorzystnych i nieodwracalnych skutków prawnych. Celem postępowania zabezpieczającego jest zatem wstrzymanie powstania sytuacji nieodwracalnej i tymczasowe udzielenie stronom ochrony takiej, jaką ma zapewnić mu przyszłe orzeczenie (zabezpieczenie o charakterze antycypacyjnym). Brak zabezpieczenia mógłby bowiem doprowadzić do sytuacji, w której wskutek możliwych działań sędziego (...)Trybunał Sprawiedliwości nie odpowiedziałby na pytania prawne, a zatem uniemożliwiono by dostęp do sądu unijnego.

8.  Wybór sposobu zabezpieczenia jest mało dolegliwy, gdyż w zastępstwie sędziego (...) czynności w sprawie VII AGa 461/10 może podejmować Zastępczyni (...)

Przemysław Feliga

Sędzia Sądu Apelacyjnego

w Warszawie