Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Warszawie

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VIII AKa 249/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie sygn. V K 222/22 z dnia 14.04.2023 r.

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

x obrońca oskarżonego

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

x na korzyść

☐ na niekorzyść

x w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

x

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

x

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

x

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

x

uchylenie

☐

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

Nie dotyczy

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

Nie dotyczy

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Nie dotyczy

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Nie dotyczy

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1/

O.. A. J. (1) pkt 1 obrazy prawa procesowego, która miała wpływ na treść orzeczenia, a to :

a/ art. 7 kpk przez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów i brak wszechstronnej oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego, polegającej na przyjęciu, że oskarżony zabrał pokrzywdzonemu z portfela banknot 100 zł i pominięcie okoliczności, że:

i/ na banknocie ujawnionym podczas zatrzymania oskarżonego nie ujawniono śladów linii papilarnych pokrzywdzonego;

ii/ ojciec oskarżonego dysponował większą ilością pieniędzy w postaci banknotów 100 zł, które zostały zabezpieczone podczas jego zatrzymania, a które posiadał, gdyż dzień przed zdarzeniem wrócił z pracy poza W.;

(...)/ pokrzywdzony nie był w stanie wskazać miejsca pracy, w trakcie której miał zarobić pieniądze, które rzekomo miał zabrać mu oskarżony;

b/ art. 7 kpk przez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów i sprzeczną z zasadami doświadczenia życiowego i logicznego rozumowania ocenę zeznań pokrzywdzonego G. P. (1) i uznanie ich za wiarygodne, w sytuacji gdy budzą one z uwagi na tryb życia pokrzywdzonego oraz nadużywanie alkoholu wątpliwości, a w zakresie okoliczności kluczowych dla rozstrzygnięcia sprawy nie znajdują potwierdzenia w innych dowodach;

c/ art. 7 kpk przez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów i brak wszechstronnej analizy zebranego materiału dowodowego przez pominięcie, że z opinii z zakresu badań genetycznych i opinii z zakresu badań daktyloskopijnych nie wynika, aby na banknocie 100 zł ujawnionym u oskarżonego znajdowały się ślady linii papilarnych lub krew pokrzywdzonego, a zatem brak jest obiektywnego, wiarygodnego dowodu potwierdzającego twierdzenia pokrzywdzonego, jakoby dysponował banknotem 100 zł, który zabrał oskarżony.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

x niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

a/ Podzielić należy konsekwentne poglądy orzecznictwa, że przekonanie Sądu o wiarygodności jednych dowodów i jej braku w przypadku innych, pozostaje pod ochroną przepisu art. 7 k.p.k., jeżeli zostało poprzedzone ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy, rozważeniem okoliczności przemawiających zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego, pozostaje zgodne ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego oraz zostało wyczerpująco i logicznie uargumentowane w uzasadnieniu wyroku /tak np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 11.04.2018 r. sygn. IV KK 104/18, lex nr 2498022/.

b/ W niniejszej sprawie Sąd Okręgowy poczynił prawidłowe ustalenia faktyczne w zakresie sprawstwa i winy oskarżonego A. J. (1) oraz właściwie ocenił dowody, mając na uwadze treść art. 7 kpk, a ocena ta nie wymagała korekty. Przy tym oparł się na całości przedstawionego mu materiału dowodowego oraz wobec tego odnośnie poczynionych ustaleń nie naruszył art. 410 kpk, ponieważ uchybienie normie zawartej w przepisie art. 410 k.p.k. może nastąpić jedynie w wypadku nieuwzględnienia przy wyrokowaniu całokształtu okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej /tak np. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26.03.2014 r. sygn. III KK 396/13, lex nr 1451526/.

c/ Nie doszło zatem do obrazy art. 7 kpk, art. 410 kpk czy innych przepisów, która uniemożliwiałaby instancyjną kontrolę prawidłowości wyroku bądź nakazywała jego zmianę co do sprawstwa i winy oskarżonego. Zatem wniosek obrońcy o uchylenie wyroku jest w oczywisty sposób bezzasadny.

d/ Sąd I instancji przeprowadził logiczną i przekonującą ocenę zeznań pokrzywdzonego G. P. (1) a skarżący nie wykazał, aby była ona wadliwa. Sąd ten jednoznacznie wskazał, że najbardziej wartościowe są zeznania złożone w toku śledztwa. Pokrzywdzony jasno i wiarygodnie przedstawiał, że w trakcie imprezy alkoholowej oskarżony A. J. (1) domagał się od niego pieniędzy, zaczął szarpać, uderzył go pięściami po twarzy co najmniej 3 razy, po czym wyjął składany nóż i zaczął go nim uderzać w lewą stronę ciała – rękę, udo, pośladek i okolice lewej łopatki, a nadto z kieszeni spodni wyjął mu portfel, a którego zabrał banknot 100 zł /k.73/. Portfel odrzucił do pokoju. G. P. bronił się, krwawił, uciekł do swojego pokoju i wezwał karetkę /k.73/. Przyjechała Policja i karetka /k.74/. Tego dnia pokrzywdzony pracował dorywczo przy ogrodach /k.72v/. Stosowanie przemocy przez oskarżonego miało na celu uzyskanie pieniędzy od pokrzywdzonego. Relację G. P. wspiera dokumentacja medyczna z udzielonej pomocy. Natomiast zeznania z rozprawy są tylko częściowo wiarygodne i kwestionowanie pierwotnej relacji nie przekonuje, skoro sam pokrzywdzony przyznał, że policjant „zmusił go” w ten sposób, że „zadawał głupie pytania”, kiedy leżał w szpitalu /k.411v/. Przed Sądem G. P. niespójnie twierdził, że to nie oskarżony spowodował jego obrażenia i nie wie, co się stało, ale jednocześnie potwierdził, że to oskarżony zabrał mu 100 zł, ale oddał portfel /k.410-410v/. Rodzaj obrażeń /ocenionych w opinii sądowo-lekarskiej/ i liczne ślady krwi, a także wezwanie pomocy na nr 112 jednoznacznie świadczy, że do zdarzenia doszło w mieszkaniu przy ul. (...) w W., a nie poza nim. Nie ma znaczenia, że w lokalu tym nie ma łazienki. Istotne jest, że całokształt zachowania pokrzywdzonego w toku śledztwa i na rozprawie sądowej został oceniony przez Sąd I instancji i nie stwierdził on bezpodstawności obciążenia A. J.. Nie można pominąć, że istotne znaczenie ma bezpośredni kontakt ze stronami na rozprawie, który lepiej pozwala ocenić wiarygodność relacji.

e/ Obiektywne i wiarygodne zeznania funkcjonariusza Policji K. S. /k.58-59/ jednoznacznie potwierdziły, że G. P. w mieszkaniu przy ul. (...) w W. leżał w kałuży krwi z ranami lewej nogi, lewego przedramienia i pod lewą łopatką oraz otarciami naskórka na twarzy. Pokrzywdzony przekazał, że A. J. zażądał od niego pieniędzy na alkohol, a kiedy on odmówił, to oskarżony zaatakował go nożem, po czym zabrał mu z portfela 100 zł. U A. J. w lewej kieszeni spodni ujawniono banknot 100 zł, a w prawej kieszeni składany nóż. Inne osoby zastane w mieszkaniu twierdziły, że nic nie wiedzą o ranach pokrzywdzonego. Policjant M. K. (1) /k. 453v/ potwierdził zaś prawidłowość przesłuchania pokrzywdzonego. Natomiast sąsiad T. K. /k.163v, 452v/ słyszał odgłosy awantury i głos ojca oskarżonego „zostaw go, zostaw”, co koreluje z relacją G. P..

f/ Stosownie do niekwestionowanej opinii sądowo-lekarskiej /k. 165/ u pokrzywdzonego stwierdzono uraz głowy, liczne rany kłute lewego ramienia, okolicy lewej łopatki i lewego ramienia, a nadto upojenie alkoholowe. Obrażenia te powodowały naruszenie czynności narządu ciała na czas powyżej 7 dni w rozumieniu art. 157 § 2 kk.

g/ Nie wpływają na poczynioną ocenę i ustalenia faktyczne kwestie podnoszone przez obrońcę w apelacji. Brak śladów linii papilarnych pokrzywdzonego na banknocie ujawnionym podczas zatrzymania oskarżonego nie oznacza, że nie został on zabrany G. P., gdyż takie ślady nie zawsze pozostają, są ujawniane i nadają się do identyfikacji z uwagi na czas kontaktu i rodzaj materiału, który jest badany. Nie ma znaczenia, czy ojciec oskarżonego dysponował większą ilością pieniędzy w postaci banknotów 100 zł, które zostały zabezpieczone podczas jego zatrzymania, a które posiadał, gdyż dzień przed zdarzeniem wrócił z pracy poza W. – nie chodzi tu przecież o zachowanie oskarżonego wobec jego ojca, ale o żądanie pieniędzy i agresywne działanie skierowane względem pokrzywdzonego. Podobnie nie jest istotne, czy pokrzywdzony był w stanie wskazać miejsce swojej pracy, w trakcie której miał zarobić pieniądze, które miał zabrać mu oskarżony – G. P. nie był o to dopytany na rozprawie a nie jest istotne, skąd pokrzywdzony miał w/w banknot 100 zł i gdzie pracował dorywczo /chybiony zarzut z pkt 1a apelacji/.

h/ Skarżący nie podważył oceny relacji pokrzywdzonego G. P. (1) i uznania ich za wiarygodne we wskazanym zakresie. Nie dezawuuje zeznań pokrzywdzonego tryb jego życia i nadużywanie alkoholu, ponieważ okoliczności te samoistnie nie wykluczają wiarygodności depozycji. Nie wykazano, aby w chwili składania zeznań w szpitalu nie był w stanie swobodnie i logicznie się wypowiadać z uwagi na spożyty alkohol – przeczą temu przekonujące zeznania funkcjonariusza M. K., protokół przesłuchania G. P. i odmienne dywagacje obrońcy nie są niczym uzasadnione. Brak było podstaw do badania trzeźwości G. P., skoro przebywał on w szpitalu i funkcjonariusz nie wyczuwał od niego woni alkoholu. Ponadto uprawnieniem i obowiązkiem Sądu orzekającego w sprawie jest dokonanie oceny całokształtu materiału dowodowego, w tym depozycji przesłuchanych osób. Wbrew stanowisku obrońcy, w zakresie okoliczności kluczowych dla rozstrzygnięcia sprawy zeznania pokrzywdzonego znajdują potwierdzenie w innych dowodach, jak zeznania funkcjonariusza Policji, ślady ujawnione w lokalu, nóż i banknot 100 zł odebrane od oskarżonego czy obrażenia stwierdzone u G. P. /nieskuteczny zarzut z pkt 1b apelacji/.

i/ Nie wpływa na sposób oceny zeznań pokrzywdzonego kwestia, że z opinii z zakresu badań genetycznych i opinii z zakresu badań daktyloskopijnych nie wynika, aby na banknocie 100 zł ujawnionym u oskarżonego znajdowały się ślady linii papilarnych lub krew pokrzywdzonego. Brak śladów krwi jest oczywisty, skoro oskarżony zabrał portfel ofiary i sam wyjął z niego przedmiotowy banknot, a więc krew pokrzywdzonego nie miała kontaktu z banknotem. Natomiast brak śladów linii papilarnych pokrzywdzonego związany jest z czasem kontaktu i materiałem, na którym ich nie ujawniono, co w żadnej mierze nie wyklucza, że G. P. dysponował w/w banknotem 100 zł, który zabrał oskarżony /niezasadny zarzut z pkt 1c apelacji/.

j/ Dodatkowo prawidłowo zostało uzasadnione przez Sąd Okręgowy uznanie wyjaśnień oskarżonego za stanowiące linię obrony i niewiarygodne. A. J. poza zanegowaniem zaistnienia zdarzenia nie przedstawił okoliczności, które podważyłyby zeznania pokrzywdzonego. Nieprzekonująco zaprzeczył, aby doszło do konfliktu między nim a G. P. i aby widział u niego ślady krwi. Podobnie właściwie oceniono zeznania A. B., która nie przekazała istotnych informacji dotyczących przedmiotowego zajścia.

k/ Natomiast rodzice oskarżonego – Z. J. i M. S. skorzystali z prawa do odmowy składania zeznań.

Lp.

Zarzut

2/

O.. A. J. (1) pkt 2 błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który miał wpływ na jego treść, polegającego na uznaniu, że:

a/ w dniu 10.04.2022 r. oskarżony podczas wspólnego spożywania alkoholu zażądał od pokrzywdzonego pieniędzy na alkohol, a gdy ten odmówił zaczął go szarpać i uderzył pięścią oraz kilkukrotnie ugodził go nożem, a następnie zabrał mu 100 zł;

b/ ujawniony u oskarżonego podczas zatrzymania banknot 100 zł pochodził od pokrzywdzonego, a nie od ojca oskarżonego, który dzień wcześniej wrócił po dłuższej nieobecności z uwagi na świadczenie pracy poza W.;

c/ pokrzywdzony 10.04.2022 r. rano wyszedł z mieszkania i poszedł do pracy dorywczej przy ogrodach.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

x niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

a/ W istocie zarzut ten odwołuje się do wadliwej - zdaniem skarżącego – oceny dowodów, która jest pierwotna w stosunku do zarzutu błędu w ustaleniach faktycznych. Zatem jest tożsamy z zarzutem naruszenia art. 7 kpk i należy skierować do rozważań odnośnie takiego zarzutu w pkt 1. Powtórzyć tylko można, że Sąd Okręgowy przeprowadził szczegółową i zasadną analizę zebranych dowodów, której skarżący nie podważył. W rezultacie prawidłowo ustalił stan faktyczny w sprawie.

b/ Niewątpliwie w dniu 10.04.2022 r. oskarżony podczas wspólnego spożywania alkoholu zażądał od pokrzywdzonego pieniędzy na alkohol, a gdy ten odmówił zaczął go szarpać i uderzył pięścią oraz kilkukrotnie ugodził go nożem, a następnie zabrał mu 100 zł – co wypływa z analizy zeznań G. P..

c/ Ujawniony u oskarżonego podczas zatrzymania banknot 100 zł pochodził od pokrzywdzonego, a nie od ojca oskarżonego – co wynika z zeznań G. P..

d/ Ustalenie, że pokrzywdzony 10.04.2022 r. rano wyszedł z mieszkania i poszedł do pracy dorywczej przy ogrodach – wypływa z analizy zeznań G. P., ale nie ma znaczenia w sprawie.

Lp.

Zarzut

3/

O.. A. J. (1) rażącej niewspółmierności orzeczonej wobec oskarżonego kary, która została wymierzona wbrew dyrektywom sądowego wymiaru kary, wyrażającej się w wadliwym wyważeniu okoliczności związanych z osobą oskarżonego i niedostatecznym uwzględnieniu, że oskarżony jest osobą dość młodą, a cele kary wychowawcze i zapobiegawcze powinny być ustalane nie na czas popełnienia przestępstwa, lecz na czas wyrokowania, a zatem tak surowe ukaranie oskarżonego nie jest celowe i stanowi nadmierną represję.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

x niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

a/ Stosownie do brzmienia art. 438 pkt 4 kpk Sąd odwoławczy zmienia lub uchyla orzeczenie w zakresie kary tylko w przypadku stwierdzenia jej rażącej niewspółmierności. Rażąca niewspółmierność zachodzi wówczas, gdy na podstawie ujawnionych okoliczności mających wpływ na wymiar kary, można było przyjąć, że powstałaby znaczna różnica pomiędzy karą wymierzoną przez Sąd I instancji a karą, którą należałoby orzec w następstwie prawidłowego zastosowania dyrektyw wymiaru kary. Nie każda różnica w zakresie oceny wymiaru kary uzasadnia zarzut rażącej niewspółmierności kary, przewidziany w art. 438 pkt 4 k.p.k., ale tylko taka, która ma charakter zasadniczy, a więc jest niewspółmierna w stopniu nie dającym się zaakceptować /tak np. wyrok Sądu Najwyższego z 16.02.2009 r. II KK 132/05, LEX nr 725034/. Nie chodzi tu o wszelkie możliwe różnice co do wymiaru kary, lecz wyłącznie o tak istotne, że powodowałyby uznanie orzeczonej kary za niesprawiedliwą.

b/ Apelacja nie zawiera argumentów, które prowadziłyby do zakwestionowania stanowiska Sądu I instancji odnośnie wymiaru kary 4 lat pozbawienia wolności. Brak jest podstaw do przyjęcia, że zlekceważono czy niewłaściwie wyważono okoliczności łagodzące i obciążające, przy czym skarżący nie wykazał, aby jakiekolwiek pominięto. Sąd Okręgowy uwzględnił duży stopień szkodliwości społecznej czynu, znaczny stopień winy sprawcy, jego motywację tj. chęć osiągnięcia korzyści majątkowej przy użyciu przemocy, dotychczasową karalność. Nie pominął rodzaju i skutku dla zdrowia obrażeń odniesionych przez pokrzywdzonego. Brak było zaś jakiejkolwiek skruchy i zrozumienia wyrządzonego zła ze strony oskarżonego. Na korzyść A. J. wzięto pod uwagę jego dość młody wiek, przy czym nie posiada on statusu młodocianego. Orzeczona kara uwzględnia ustawowe cele kary na czas wyrokowania, a nie na czas popełnienia przestępstwa, które stanowi zbrodnię kwalifikowanego rozboju. Sąd nie zlekceważył społecznego oddziaływania kary.

c/ Reasumując, wymierzona kara nie jest nadmiernie łagodna ani surowa i jej ukształtowanie czyni zadość potrzebom prewencji indywidualnej i generalnej oraz odpowiada dyrektywom zamieszczonym w art. 53 § 1 i 2 kk. Całokształt okoliczności sprawy przekonuje, że tylko taka kara bezwzględnego pozbawienia wolności jest właściwa i celowa, a w konsekwencji sprawiedliwa.

Wniosek

Obrońcaosk. A. J. (1) wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

x niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

a/ Wniosek obrońcy nie zasługiwał na uwzględnienie wobec przeprowadzonych wyżej w pkt 1-3 rozważań co do zarzutów.

b/ Dodać można, że zebrane dowody, a w tym przede wszystkim wiarygodne zeznania pokrzywdzonego G. P. ze śledztwa w powiązaniu z zeznaniami innych świadków, ujawnionymi śladami i przedmiotami oraz opinią biegłego lekarza jednoznacznie wskazują, że to A. J. dopuścił się rozboju na pokrzywdzonym. Skarżący nie wykazał, aby G. P. wymyślił nieprawdziwy przebieg zdarzenia i bezpodstawnie obciążał oskarżonego. Właściwie Sąd I instancji uzasadnił przyjęcie kwalifikacji prawnej czynu z art. 280 § 2 kk w zb. z art. 157 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk. Brak jest także jakichkolwiek podstaw do obniżenia wymierzonej kary 4 lat pozbawienia wolności – pozostaje ona karą w dolnych granicach zagrożenia ustawowego /przewidzianego na datę wyrokowania przez Sąd Okręgowy od 3 do 15 lat/. Nie podważano prawidłowości rozstrzygnięć o zaliczeniu okresu tymczasowego aresztowania i o dowodach rzeczowych.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

Nie dotyczy

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Nie dotyczy

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot utrzymania w mocy

W punkcie I utrzymano w mocy zaskarżony wyrok odnośnie A. J. tj. co do rozstrzygnięć z pkt 1-4.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Powody wskazano w części 3 tj. nieuwzględnienie apelacji obrońcy.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmiany

Nie dotyczy

Zwięźle o powodach zmiany

Nie dotyczy

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

Nie dotyczy

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

Nie dotyczy

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

Nie dotyczy

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

Nie dotyczy

4.1.

Nie dotyczy

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Nie dotyczy

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adw. C. M. –kwotę 1200 zł brutto, w tym VAT, tytułem pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu odwoławczym - na podstawie § 11 ust. 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie - stosownie do rodzaju sprawy i potrzebnego nakładu pracy, przy uwzględnieniu treści wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 20.12.2022 r. sygn. SK 78/21 i argumentów zawartych w uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia. Wskazana kwota zawiera w sobie podatek od towarów i usług, gdyż w innym wypadku obrońca z urzędu byłby w lepszej sytuacji niż obrońca z wyboru. Wobec tego Sąd nie zastosował przepisów rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03.10.2016 r. jako nieadekwatnych w obecnych warunkach.

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III.

Zwolniono oskarżonego A. J. od ponoszenia kosztów sądowych, wydatkami za postępowanie odwoławcze obciążając Skarb Państwa – w oparciu o treść art. 624 § 1 kpk z uwagi na brak majątku u oskarżonego, trwające pozbawienie wolności i wysokość orzeczonej kary.

7.  PODPIS

Przemysław Filipkowski

Sławomir Machnio Piotr Maksymowicz

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca osk. A. J. (1)

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Punkty 1-4 wyroku

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

x na korzyść

☐ na niekorzyść

x w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

x

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

x

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

x

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

x

uchylenie

☐

zmiana