VIII AKa 309/23 - uzasadnienie Sąd Apelacyjny w Warszawie z 2023-12-07

0.1.Sygn. akt VIII AKa 309/23

1.WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 grudnia 2023r.

Sąd Apelacyjny w Warszawie – Wydział VIII Karny w składzie:

Przewodniczący: SSA Adam Wrzosek

Sędziowie: SA Sławomir Machnio

SO (del.) Michał Bukiewicz (spr.)

Protokolant: Ewelina Turlej, Klaudia Kulbicka

przy udziale prokuratora Renaty Śpiewak

po rozpoznaniu w dniu 7 grudnia 2023r.

sprawy

H. L. s. W. i W. z d. Z. ur. (...) w W.

oskarżonego o czyny z art. 279 § 1 kk (x4)

na skutek apelacji wniesionych przez obrońcę oskarżonego i pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego

od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie

z dnia 15 marca 2023r., sygn. akt VIII K 191/20

orzeka:

1.  wyrok w zaskarżonej części zmienia w ten sposób, że w pkt 5 uzupełnia podstawę prawną rozstrzygnięcia o art. 86§2 kk, przyjmuje w oparciu o art. 4§1 kk , iż zastosowanie mają przepisy kodeksu karnego w brzmieniu ustawy na dzień 23 czerwca 2020r. oraz ustala wysokość jednej stawki dziennej dla łącznej kary grzywny na 100 (sto) złotych ;

2.  w pozostałej zaskarżonej części wyrok utrzymuje w mocy;

3.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 4400 ( cztery tysiące czterysta) zł tytułem opłaty za obie instancje i obciąża go pozostałymi wydatkami w sprawie ;

4.  zasądza od oskarżyciela posiłkowego (...) Sp. z o.o. w W. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 100 (sto) zł tytułem opłaty w postępowaniu odwoławczym .

UZASADNIENIE

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VIII AKa 309/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

20

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 15 marca 2023r. , sygnatura akt VIII K 191/20

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☒ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

H. L.

oskarżony jest osobą niekaraną

informacja z K.

779

2.1.1.2.

H. L.

oskarżony popełnił czyny zarzucane mu w pkt I - IV

wyjaśnienia oskarżonego

k. 138-140

wyjaśnienia oskarżonego

k. 147-148

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

H. L.

niepopełnienie przez oskarżonego czynów zarzucanych pkt I-IV i złożenie nieopowiadających prawdzie wyjaśnień w przedmiocie przyznania się do ich realizacji

wyjaśnienia oskarżonego

788-789

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1

informacja z K.

Sąd obdarzył wiarą treść informacji z K. albowiem została wystawiona przez uprawniony podmiot, w zakresie jego kompetencji a jej wiarygodność nie była kwestionowana przez strony .

2.1.1.2

wyjaśnienia oskarżonego

Sąd obdarzył wiarą wyjaśnienia oskarżonego składane na etapie postępowania przygotowawczego przed Prokuratorem (k. 138 ) oraz przez Sądem (k. 147-148 ), w których przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i wyraził skruchę . Są one zgodne z pozostałym materiałem dowodowym i logicznie odnoszące się do istoty sprawy, co tworzy całościowy obraz zdarzeń, od zaboru pojazdów do ich ujawnienia, nie nosząc cech konfabulacji czy nierealnego przebiegu. Należy także je uznać za złożone w warunkach zapewniających pełną swobodę wypowiedzi i kształtowania ich treści albowiem zostały złożone odpowiednio przez prokuratorem oraz przed sądem a dodatkowo w obecności ustanowionego obrońcy.

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

2.1.2.1

wyjaśnienia oskarżonego

Sąd natomiast odmówił wiarygodności wyjaśnieniom składanym przez Sądem Apelacyjnym na rozprawie, w których zaprzeczył dokonaniu kradzieży i prawdziwości odczytanych wyjaśnień, wskazując, iż złożone zostały następstwie użycia wobec niego przemocy przez Policję . Stanowią one nieudolną próbę obrony nakierowaną wyłącznie na chęć uniknięcia odpowiedzialności karnej, bez przedstawienia logicznego powodu dlaczego miał złożyć nieprawdziwe wyjaśnienia przez organami, które dokonywały czynności pod nieobecność wskazywanych przez oskarżonego funkcjonariuszy Policji. Nie sposób uznać, że organy te, stojące na straży praworządności i zasad procesu karnego nie dostrzegłyby okoliczności wskazujących na ukierunkowanie wyjaśnień przez inne osoby poprzez presję psychiczną czy akty przemocy. Również obecność obrońcy , który ze swej roli miał dbać o interes procesowy oskarżonego, gwarantowała pełną przejrzystość procesu pozyskiwania dowodu. Z jego strony nie padły tego rodzaju informacje i zarzuty jak przestawia je oskarżony, nie ukierunkowywał też czynności procesowych na tych etapach na weryfikację składanych wyjaśnień czy też ustalenie przyczyn podania określonych ich treści.

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Obrońca zarzuca obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść wyroku tj. art. 7 kpk, art. 410 kpk poprzez bledną , niewszechstronną i sprzeczną z zasadami doświadczenia życiowego i wiedzy ocenę materiału dowodowego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Przeprowadzona przez Sąd Apelacyjny kontrola instancyjna zaskarżonego orzeczenia pozwala na stwierdzenie, że Sąd Rejonowy nie dopuścił się naruszenia wskazanych przez obrońcę oskarżonego przepisów postępowania. W pierwszej kolejności stwierdzić należy, że przekonanie sądu o wiarygodności jednych dowodów i niewiarygodności innych pozostaje pod ochroną przepisu art. 7 k.p.k., jeśli jest poprzedzone ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy, stanowi wyraz rozważenia wszystkich okoliczności przemawiających zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego, jest zgodne ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego, a nadto zostało wyczerpująco i logicznie uargumentowane w uzasadnieniu wyroku (por. np.: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12 lipca 2006 r., II KK 12/06, LEX nr 193084; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 stycznia 2004 r., sygn. WK 26/03, OSNwSK 2004, nr 1, poz. 53). W ocenie Sądu Apelacyjnego warunek ten został w przedmiotowej sprawie spełniony. To, że apelujący nie akceptuje oceny zebranego materiału dowodowego i poczynionych w wyniku tej oceny ustaleń faktycznych, a w środku odwoławczym prezentuje własne oceny i krytykę ocen dokonanych przez sąd I instancji, nie upoważnia do automatycznego uznania, że zaskarżone orzeczenie jest wadliwe. W ocenie Sądu Apelacyjnego , sąd I instancji trafnie ocenił zgromadzony w przedmiotowej sprawie materiał dowodowy i w następstwie tego wyprowadził właściwe wnioski. Zgodzić należy się przede wszystkim z Sądem Okręgowym, że wyjaśnienia oskarżonego, w których przyznał się do popełnienia zarzucanych czynów są logiczne oraz wewnętrznie i zewnętrznie spójne, stanowią pełnowartościowy materiał dowodowy. Okoliczność kwestionowania trzykrotnych wyjaśnień , w których przyznał się do realizacji znamion zarzucanych czynów nie może ich dyskwalifikować, tym bardziej, że nie wskazał logicznych powodów złożenia wyjaśnień nieprawdziwych, obciążających go za zachowania surowiej kwalifikowane niż samo ukrywanie pojazdów pochodzących z przestępstwa . Jednocześnie wersja tak oskarżonego , jak skarżącego o wymuszeniu tych wyjaśnień została z podanych wcześniej względów odrzucona.

Wniosek

o zmianę wyroku i uniewinnienia oskarżonego ewentualnie uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na powyższe rozważania, wniosek obrońcy oskarżonego uznać należało za niezasadny.

3.2.

obrońca zarzuca obrazę przepisów postępowania mająca wpływa na treść wyroku tj. art. 170§3 kpk w zw. z art. 368§1 kpk w zw. z art. 366§1 kpk poprzez niewydanie postanowienia o oddaleniu wniosków dowodowych złożonych przez obrońcę i nieprzeprowadzenie żądanych dowodów

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Obrońca trafnie wskazuje, że Sąd I instancji uchybił przepisom postępowania albowiem winien był wypowiedzieć się w przedmiocie złożonego wniosku, to jednak uchybienie to nie miało wypływu na treść wyroku. W sprawie nie zachodziła celowość przeprowadzenia wnioskowanych dowodów o czym świadczy treść postanowienia Sądu Apelacyjnego, który na rozprawie odwoławczej z podanych w postanowieniu względów oddalił te wnioski.

Wniosek

o zmianę wyroku i uniewinnienia oskarżonego ewentualnie uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na powyższe rozważania, wniosek obrońcy oskarżonego uznać należało za niezasadny.

3.3.

obrońca zarzuca obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść wyroku tj. art. 366§1 kpk w zw. z art. 2 § 2 kpk poprzez niewyjaśnienia w oparciu o jakie dowody Sąd ustalił znamiona przestępstwa z art. 279 §1 kk

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd Okręgowy wskazał jakie dowody przesądziły o sprawstwie oskarżonego i dlaczego nie uznał dowodów przeciwnych. Uzasadnienie spełnia wszystkie wymogi stawienie przepisem ustawy, który nie wymaga jeszcze bardziej wszechstronnej i wnikliwej analizy jak tego oczekuje skarżący. Trafność wyroku znajduje pełne oparcie w dowodach, prawidłowo zgromadzonych i ujawnionych w postępowaniu a tezy o braku wnikliwości oparte są jedynie braku akceptacji dla wnioskowania sądu, co oczywiście jest prawem obrony ale nie prowadzi do podważenia ustaleń sądu wobec jednoznaczności materiału dowodowego. Jednocześnie braki postępowania dowodowego zostały uzupełnione przez Sąd II instancji w ramach podjętej z urzędu inicjatywy dowodowej.

Wniosek

o zmianę wyroku i uniewinnienia oskarżonego ewentualnie uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na powyższe rozważania, wniosek obrońcy oskarżonego uznać należało za niezasadny.

3.4.

obrońca zarzuca błąd w ustaleniach faktycznych, przejętych za podstawę wyroku polegający na bezpodstawnym przyjęciu, że oskarżony popełnił przestępstwa kradzieży z włamaniem wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

W ocenie Sądu Okręgowego, ustalenia faktyczne poczynione przez sąd I instancji są prawidłowe i nie budzą wątpliwości. Zauważyć należy, że "błąd w ustaleniach faktycznych (error facti) przyjętych za podstawę orzeczenia to błąd, który wynika bądź to z niepełności postępowania dowodowego (tzw. błąd "braku"), bądź też z przekroczenia granic swobodnej oceny dowodów (błąd "dowolności"). Może on więc być wynikiem nieznajomości określonych dowodów lub nieprzestrzegania dyrektyw obowiązujących przy ocenie dowodów (art. 7)" W niniejszej sprawie brak jest podstaw do stwierdzenia, że Sąd Okręgowy, gromadząc materiał dowodowy i dokonując jego oceny, dopuścił się błędu faktycznego rozumianego w przytoczony powyżej sposób, co stanowiło przedmiot dokładniejszych rozważań we wcześniejszych częściach niniejszego uzasadnienia. Swoje stanowisko dostatecznie i logicznie uzasadnił, które Sąd II instancji w pełni podziela. Materiał dowody jako zupełny i niesprzeczny dał w pełni podstawę do uznania sprawstwa oskarżonego, nie pozostawiając wątpliwości co do wyczerpania znamion strony podmiotowej i przedmiotowej przypisanych czynów.

Wniosek

o zmianę wyroku i uniewinnienia oskarżonego ewentualnie uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na powyższe rozważania, wniosek obrońcy oskarżonego uznać należało za niezasadny.

3.5.

pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego zarzuca wyrokowi obrazę prawa materialnego art. 46 §1 kk, która miała wpływ na treść wyroku poprzez niezastosowanie wymienionego przepisu i nie orzeczenie o obowiązku naprawienia szkody za czyn przypisany w pkt III, gdy oskarżyciel posiłkowy złożył wniosek w tym przedmiocie

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut jest chybiony. Oskarżonemu nie przypisano znamion zniszczenia czy uszkodzenia mienia a jedynie kradzież z włamaniem. Nie przyjęto realizacji znamion czynu art. 288§1 kk w ramach kumulatywnego zbiegu przepisów ustawy. Jednocześnie przyjęty opis czynu nie wskazuje na rozmiar uszkodzeń będących następstwem włamania jakie przestawia skarżący, który jednocześnie nie formułował zarzutu błędnych ustaleń faktycznych i celowości zmiany opisu czynu i kwalifikacji prawnej. Także materiał dowodowy zgromadzony w sprawie nie pozwala na wyprowadzenie wniosków, że wykazywane uszkodzenia pojazdu były następstwem zachowania oskarżonego w czasie kradzieży czy w czasie następczym. Samochód został odzyskany przez pokrzywdzonego a więc w tych warunkach nie sposób mówić o wyrządzeniu szkody materialnej jako następstwie przypisanego zachowania.

Wniosek

o założenia obowiązku naprawienia szkody w kwocie 8069,95 zł

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na powyższe rozważania, wniosek obrońcy oskarżonego uznać należało za niezasadny.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 15 marca 2023 r., sygnatura akt VIII K 191/20 w zaskarżonej części, za wyjątkiem zamiany o jakiej mowa w pkt 5.2.1

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Podniesiona we wniesionej apelacji argumentacja obrońcy oskarżonego nie mogła podważyć słusznych i prawidłowo uzasadnionych wniosków wywiedzionych przez Sąd Rejonowy. Z tego względu, zarzuty tego skarżącego uznano za niezasadne, a wyrok utrzymano w mocy, z wyjątkiem zmian dokonanych z urzędu

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 15 marca 2023 r., sygnatura akt VIII K 191/20 w pkt 5 poprzez uzupełnienie podstawy rozstrzygnięcia o art. 86§1 kk , przyjęcie, iż w oparciu o art. 4§1 kk , zastosowanie mają przepisy kodeksu karnego w brzmieniu ustawy na dzień 23.06.02020r. oraz ustalenie wysokości jednej stawki dziennej grzywny dla łącznej kary grzywny na 100 zł.

Zwięźle o powodach zmiany

Stawka zgodnie z art. 86§2 kk nie mogła być ustalona na wysokości przekraczającej wysokość najwyższej stawki ustalonej poprzednio dla kar jednostkowych. Tym samym Sąd I instancji naruszył wymieniony przepis określając wysokość jednej stawki na 200 zł dla łącznej kary grzywny, gdzie wszystkie stawki dla kar jednostkowych były ustalone na 100 zł .

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3

Sąd Apelacyjny zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 4400 zł tytułem opłaty za obie instancje co jest konsekwencją zmiany wyroku i obciążył go pozostałymi wydatkami w sprawie .

4

Wobec nieuwzględnienia apelacji pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego , strona winna uiścić opłatę na rzecz Skarbu Państwa zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych z dnia 23.06.1973r. Wysokość opłaty określono na 100 zł.

7.  PODPIS

SSA Sławomir Machnio SSA Adam Wrzosek SSO (del. ) Michał Bukiewicz

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok w całości

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

1.12.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

brak nałożenia obowiązku naprawienia szkody

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Renata Sieradzan
Podmiot udostępniający informację: Sąd Apelacyjny w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację:  Adam Wrzosek,  Sławomir Machnio
Data wytworzenia informacji: